Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
40 dni!!! Poniedziałek...

Prawdę powiedziawszy to nie mam nic sensownego do napisania...dietę trzymałam, ale nie biegałam...a to wszystko przez pogodę...od rana padał deszcz, z resztą nie byłam mentalnie i logistycznie przygotowana do biegania, tzn. chodzi o zjedzenie obiadu...jak go zjem ok. 15.30...to mogłabym iść biegać najwcześniej ok 17-ej...trochę późno, więc postanowiłam odłożyć bieganie do jutra i przygotować się do tego odpowiednio. A więc przygotowałam sobie obiad do zabrania i odgrzania w pracy...makaron razowy z tuńczykiem i fasolka szparagową z odrobiną oleju lnianego i sezamu białego i czarnego...jak zjem ok. 14-ej to o 16-ej spokojnie mogę iść pobiegać, jeszcze zdążę nakarmić męża. Miałam zamiar poćwiczyć, ale mąż wyciągnął mnie na zakupy...nie chciałam jechać z nim za nic na świcie, bo wiedziałam, że prędko nie wrócimy, stracę masę cennego czasu,a w efekcie moje plany treningowe pójdą sobie w las...no i nie pomyliłam się nic a nic...bo mało, że na nieistotnych zakupach straciłam ok godziny, to okazało się w domu, że nie zabrałam jednej rzeczy z kasy...najpierw wiadomo szukam w domu, czy nie wyjęłam i nie położyłam nie wiadomo gdzie i nie pamiętam..szukam w torebce, czy tam czasem nie włożyłam, przeszukałam, wyrzuciłam wszystko i dalej nic...no więc jedziemy z powrotem i ku mojej radości mój zaginiony produkt czekał na mnie przy kasie. Pani ekspedientka była na tyle miła, że go odłożyła, a nawet powiedziała, że wybiegła za nami, ale nas już nie było... no i miałam już dość tego wszystkiego... zwłaszcza, że jeszcze musiała, przygotować resztę jedzenia i dla mnie i dla męża na jutro...bo nie wiem czy wiecie, ale mój mąż też się odchudza...z tym, że on może pochwalić się niezłymi efektami w przeciwieństwie do mnie