Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Takie tam...przemyślenia...

Kochana - rozwijam myśl (ale tak naprawdę tego się nie da opowiedzieć - trzeba przeżyć) - Pani Asia zrobiła mi diagnozę trwała kilka spotkań, ale z. Zrobiła mi ćwiczenie w którym zobaczyłam ile podjadam (wylała na mnie kubeł zimnej wody - bo nie mialam pojęcia ile togo jest). Wyszło mi że moim problemem są zachcianki, które występują gdy się nudzę. Więc teraz pracuje nad zastąpieniem tych moich ohydnych nawyków.

no niestety przyszło nam zyć w takich czasach. ze smutkiem musze stwierdzić, że nawet u mnie w rodzinie występuje taki przypadek, i mimo usilnych tłumaczeń wszystkich innych, rodzice nie widzą problemu... i nie chcąc niczego odmawiać "zeby dziecku niczego nie brakowało", nie zauważają tego, że to własnie taka postawa robi dziecku największą krzywdę. to smutne., bo tak jak zauwazyłas, kiedyś otyłych czy po prostu grubych dzieci w szkole było kilkoro, teraz? teraz sytuacja się zmieniła, popularne są zwolnienia z wf, dzieci są leniwe, mają mało ruchu... zresztą tak samo dorośli, to nie jest tak, że problem dotyka tylko dzieci - jak też zauważyłaś. fajny temat do dyskusji, cieszę się z drugie strony że pojawiłą się taka chodakowska czy inne trenerki i ruszyły część polski. dużo osób zmieniło swoje jadłospisy czy sposób spędzania wolnego czasu, niestety nie wszyscy, którzy powinni zrobić to ze względu na wagę czy stan zdrowia czerpią z mody na zdrowy styl życia. ludzie mają podejście że skoro jest taka dostępność wszystkich produktów w sklepach to trzeba konsumować, konsumować i konsumować, a po konsumpcji konsumować jeszcze trochę. zero umiaru. wiadomo, wszystko jest dla ludzi ale tak jak sytuacja w mojej rodzinie - najgorzej jak komuś takim podejsciem robi się krzywdę. smutne...

zgadza się jest więcej osób z nadwagą i otyłych wśród dorosłych i dlatego też wśród dzieci, to my jesteśmy przykładem i od nas dorosłych dzieci się uczą i od nas dorosłych jest za to odpowiedzialność, za ich nadwagę i otyłość. Moje dziecko szczupłe przez swoje 19 lat pomimo że chore na Hashimoto i był okres gdzie był okrąglejszy, to samo ja - trzeba tylko chcieć i mądrze wybierać :-)

Ja takie odniosłam wrażenie ,że już rzadkomozna spotkać szczupłą osobę.Sama mam nadwagę ,ale jak poszłam na wywiadówkę ,bo mój synek idzie do pierwsze klasy i zobaczyłam te kobiety,( mamy innyc dzieci ,byłam przerażona ,bo ja byłam jedna z najszczuplejszych.Te mamy nie moly usiasc na tyc małych krzesełkach.Po prostu straszna otyłość.

Mam niestety podobne przemyślenia. Mam dwoje dzieci w wieku niespełna 5 i 7,5 lat. Chłopcy są normalni / szczupli. Nie są jeszcze w mniejszości w swojej grupie wiekowej - ale widzę, że im starsi tym gorzej, takie 10-11 latki z reguły są już przykościate. Mam problemy z (nad) wagą. Dlatego staram się ustrzec przed nią moje dzieci!!! Nie dostają do oporu słodyczy - nawet jeśli daję im słodycze, staram się wybierać takie zdrowsze (czekolada lub domowe ciasto zamiast przetworzonych E - paskudztw z milionem konserwantów). Ograniczam do spożycia sporadycznego słodkie płatki. Pozwalam im jeść białe pieczywo (nie rozumiem skąd się w dzieciach bierze miłość do bułek i parówek, ale trudno). Za to staram się aby zawsze był w domu normalny obiad, aby codziennie jedli warzywa i owoce (nawet, jeśli repurtuar tych "lubianych" ogranicza się tylko do jabłek / marchewki i ogórka zielonego - trudno). Nie daję im gazowanych napojów - tylko naturalne soki NFC / wodę. W fastfoodzie znanej marki - jeszcze nie byli. No i sport - ulubionym przedmiotem Starszego Smerfika jest WF co uważam za wieeeelki sukces. Do tego piłka nożna 2x w tygodniu i basen. Staram się też żyć aktywnie, żeby być dla nich wzorem do naśladowania. Jakie będą efekty - czas pokaże. Jak widzę upasione kilkulatki na placu zabaw, za którymi mamusie ganiają z żelkami i batonikami, to mi się nóż w kieszeni otwiera.... cóż...

Od razu przyszła mi na myśl córka kuzynki - 10-latka nadwaga i musi schudnąć. Mąż kuzynki otyłość 2 stopnia i co robi? żre ile się da! Dlatego ja chcę nauczyć moje dziecko, że ruch to podstawa, że szczypiorek i sałata nie gryzą i są zdrowe.Owszem, nie zabronię wszystkiego co słodkie ale nie daję też codziennie. Ma się nauczyć wybierać mądrze. Odkąd pamiętam mam problemy z wagą ale próbuję z całych sił się tego balastu pozbyć, żeby moje dziecko nigdy się mnie nie wstydziło i po ciuchu mam nadzieję, że pójdzie w geny taty ( męża ), może jeść za 5 a i tak jest szczupły. Moja babcia ostatnio u mnie była i powiedziała tam - schudłaś...ale ty schudłaś...za dużo, przytyj trochę - zamurowało mnie,wytłumaczyłam jej a raczej próbowałam, że grube nie jest modne, i może za jej czasów to dobrze wyglądało bo teraz to już nie bardzo. Ja mogłam mówić swoje, a ona swoje.

Ja też kochana uwielbiam baseny :) Tylko mój M - hm jakoś nie kwapi się samemu żeby wziąć żonę :) Pierwszy raz wspólny na basen był normalnie wojną - ale w konsekwencji przyznał, że fajnie było. Kochana ja powiem Ci miałam problem z zabraniem sie za moją dietę - do puki nie wzięłam udziału w akcji. Dziewuchy są tak fantastyczne i mobilizacja dzięki nim o 100 % większa i moje kilogramy lecą !

Oj chyba się rozpisze. Syn mojej siostry prawie 18 lat , otyłość spowodowana długim leczeniem sterydami a potem żołądek już rozciągnięty chciał więcej więcej. Dzisiaj nadwaga i ciężko go zagonić do ćwiczeń , może ze trzy razy w tygodniu pójdzie na siłownie. Niestety moja siostra podobne cierpienia choć dumna z niej jestem bo schudła jej syn nie. A ma problemy z trzustką i kamienie na woreczku od śmieciowego jedzenia bo nie widzę inaczej. A chłopak ma 18 lat. Niestety ale nadwaga i otyłość są traktowane jak ''normalność'' naszych czasów bo przecież na każdym ktoku uczą '' kochaj siebie , akceptuj siebie'' i ok ale mam wrażenie że wybiega to po za zrozumienie ''kochaj siebie '' a '' dbaj o siebie i zdrowie '' ale pewnych spraw nie wytłumaczysz. Ja walczę z nadwagą długi czas , teraz mam wagę oczywiście w normie , to ja mam jakiś tam chory cel ale to ja. Nadwaga jest tak normalna że córka mojego męża będąc smukłą i szczupłą dziewczynką ( rodzina męża to szczupli ludzie ) jest wyśmiewana przez dzieci w szkole i ba nawet nauczycielkę czasem z głupim pytaniem '' Czy ty w ogóle coś jesz ?''... Że dziecko popada w kompleksy a ma 10 lat . I pyta mojego męża '' tato jak mam przytyć?' Toż to chore jest... Więc niestety właśnie podobny wpis do Twojego cię ominął z tym że autorka wpisu była bardziej dosadna i wybrała dość potoczny język aby to zobrazować :) I oczywiście lawina komentarzy ''że jak to nie rozumiesz ? Ludzie maja problemy , depresje , leczenie hormonalne , chora tarczyce, astme ...'' jakby wszelkie zło świata tego właśnie odpowiadało za 100% społeczeństwa z nadwagą a bądźmy szczerzy... To brak zdrowych wyborów i brak chęci do dbania o siebie jest częstą przyczyną nadwagi. Bo 100% społeczeństwa z nadwagą nie może być chore a jeśli jest tzn że te choroby łączy jeden wspólny mianownik... Żywność i wychodzi na to że to właśnie koncerny spożywcze nas trują , a jeśli tak to czas jedzenie szykować w domu , samemu z podstawowych składników. Super wpis swoją drogą :) Jak widać coraz więcej ludzi ma podobne zdanie :)

Niestety to jakaś plaga naszych czasów. Moje dzieci są w miarę. Najstarsza jeszcze niedawno miała nadwagę, ale już jest szczupła. Nawet nie wiesz jak muszę walczyć by poruszały się trochę,zdrowo jadły. Staram się dawać przykład bo przecież wzorują się na nas.

I też tak myślę! Na plaży ogarnia mnie przerażenie zwłaszcza jak patrze na dzieci, ale napychanie ich chipsami i popijanie pepsi to codzienność. Moje dziecko jako jedyne w klasie pije herbatę bez cukru, nie pija gazowanych słodkich napojów, te w kartonie sporadycznie na przyjęciach, bo nie zawszę jest coś innego. Czasami mam wrażenie że jest dziwolągiem prze to i parę jeszcze innych dietetycznych rzeczy, ale ja nie rozumie jak można coś takiego dawać nacodzień, przecież to nie ma żadnej wartość. WF 2 razy w tygodniu tak samo jak religia, gdzie 7-latek potrzebuję się wylatać, wyskakać, dlatego ma opłacone dodatkowo tańce, korekcję. Chociaż najlepsza zabawa jest na placu pod blokiem lub na ogródku u dziadka. Dla mnie jej zdrowie jest dodatkową motywacja do dbania o to co jemy w domu, a że przy okazji mama wróciła do normy cóż taki bonus ;).