Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Podsumowanie stycznia...

Ja patrzę jeszcze pod innym kątem...mimo wszystko jest to okazja do spotkania z rodziną, jak by nie była...bo od kiedy wyszłam za mąż to rzadko się z nim widuje i nie ukrywam, że mi tego brakuje...chyba robię się sentymentalna na starość albo coraz bardziej dostrzegam upływający czas, dwa lata temu pod koniec października polecieliśmy na Maltę a w rodzinie i to bliskiej robili 25 rocznicę ślubu w knajpie, tak bardzo chciała tam być, że gotowa byłam zrezygnować z tej Malty, mój mąż zawsze się wymiguje od spotkań z moją rodziną, z resztą nie dalej jak wczoraj powiedział, że nie ma ochoty iść na to wesele...a jego kuzyn we wrześniu też robi wesele, na co ja że w takim razie ja się nie wybieram na to wrześniowe...jak znam życie to pójdę choćby bez niego a dla rodziny, z resztą mama tej kuzynki, to była siostra mojej mamy, więc bliska rodzina, zmarła w wieku 32 lat i ona praktycznie wychowywała się bez matki i przez te wszystkie lata jakoś tak mało się widywaliśmy, ale mimo wszystko jesteśmy rodziną;)

mój mąż ma zawsze jeden tekst, ale tylko oczywiście dotyczy to jego rodziny...przecież nas zaprosili, to nie wypada nie iść...ale że moja rodzina nas zaprosiła, to nie ma znaczenia...bo albo nie pójdziemy w ogóle albo pójdzie po wielkich bólach albo pójdę sama...wierz lub nie, nigdy nie wiem w takich sytuacjach czego się po nim można spodziewać, ostatnio jak dostaliśmy zaproszenie od mojego brata to powiedziałam mu, że zadzwoniłam do brata i powiedziałam że będę sama, żeby nie potrzebnie nie szykowali sie na więcej osób...to on na to, dlaczego to zrobiłaś...suma sumarum był ze mną, ale wyszłam już jakiś czas temu z założenia, że powiem że mamy zaproszenia i jak pójdzie to niech idzie, a jak nie chce to nie...nie będę go prosić i już...

zbyt proste...czasami zwyczajnie nawet jak nie chcesz iść i ci się chce, to nie wypada nie iść

Rodzina bliska, bo to kuzynka po siostrze mojej mamy, która notabene zmarła młodo w wieku 32 lat a ta kuzynka miała wtedy 7 lat...między nami jest jakieś 18 lat różnicy, mam jedną jedna sukienkę, którą bardzo lubię ale 3 lata temu byłam w niej na weselu kuzyna, z drugiej strony we wrześniu będziemy mieć wesele u kuzyna męża, więc może warto cos kupić nienachalnego i mieć już na kolejną imprezę, mój mąż wczoraj mówi do mnie że mu się nie chce iść na to wesele, ale na wesele do swojej rodziny to na pewno nie ma opcji żebyśmy mogli nie iść i wkurzył mnie bardzo tym tekstem, z reszta zawsze tak jest, moja rodzinę olewa po całości, natomiast nie ma możliwości żebyśmy nie skorzystali z zaproszenia jego rodziny, z resztą ten jego kuzyn mimo zaproszenia nie był na naszym weselu, więc nie czuję się zobowiązana iśc do niego...wiem jestem złośliwa męda

tak własnie powiedziałam, to tylko jakiś grymas zrobił i nic nie powiedział, bo przecież teściowa zawału by dostała jakbyśmy nie poszli do ich rodziny na wesele, bo tamtej rodzinie nie wolno odmawiać, a mój mąż za nic na świecie nie sprzeciwi się matce...ale się wżeniłam to Ci mówię...brak słów...mąż jest cudowny jeśli nie jest pod wpływem matki...wyrażenie zdania innego niż ma ona grozi obrazą majestatu na długie lata, w najlepszym wypadku krótką ale intensywną awanturą...na drugi dzień zachowują się jakby nigdy nic się nie stało...ja tak nie potrafię, lubię wyjaśniać sytuacje od początku do końca a nie zamiatać wszystko pod dywan...