Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Niby ta sama rzeka... a jednak inna

Niby od początku, a jednak to już było. Pozwoliłam mu wrócić... bo wspólne lata, wspólne dziecko. Przemykał się przez to nasze wspólne życie tak cichaczem, nie chciał rozmawiać, oczyścić atmosfery... wyjaśnić. Oczywiście, nie powie wprost" nie będę z tobą gadał i się tłumaczył" bo wie, że pognałabym go na cztery wiatry, ale poprzez niewypowiedziane obietnice, niedopowiedzenia i sugestie..... złodziej!!! złodziej czasu, dobrych emocji, organizacji, energii. Ona w tym jego życiu jest nadal- więc jego nie ma już w moim. Jedyny plus tej całej chorej sytuacji, ze za kolejnym razem nie przechodzisz tego tak mocno- życie jest po prostu jak ospa! A i jeszcze drugi plus, najlepiej mi się chudnie, gdy go nie ma, gdy mnie zrani, nie wiem czemu, ale tak jest.  Co do chudnięcia, to mam jeszcze dodatkowe wspomaganie w opcji od  wczoraj dochodzę do siebie po jelitówce, więc moze jakiś kilogram. Plan jest dobry: zamknąć sesję, schudnąć spektakularnie, pojechać do Grecji ( i nie przywieźć tym razem psa ;-) ) i w końcu w październiku się obronić. Uff, nie dam się pokonać słabemu człowiekowi, który sam nie wie czego chce od życia...Już raz udało mu się mnie dobić, ale nie teraz! Ale nie tym razem.