Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Ósemko z przodu przybywaj...

Po wczorajszych węglowodanach dziś oczywiście jelita są naładowane i spadku na wadze nie ma. Szkoda, bo jak najszybciej chcę zobaczyć ósemkę z przodu. Już wręcz się nie mogę doczekać. Jak ja nie lubię na nic czekać. Wczoraj zaczęłam czytać drugą z książek o metaboliźmie i w przeciwieństwie do pierwszej rady w niej zawarte kompletnie mi nie odpowiadają. Po pierwsze nie mam możliwości przestawić się tylko na ekologiczne zakupy żywnościowe, bo raz, że nie mam gdzie takowych kupić, a dwa, że są one nie na moją kieszeń. Po drugie nie zrezygnuję na stałe z napoi gazowanych i potraw smażonych. Zbyt je lubię, choć wiem, że zdrowe nie są. Jem też jogurty smakowe i trochę białej mąki. Nie przepadam za warzywami gotowanymi na parze. Wolę np. kotleciki z warzyw czy sałatki np. z majonezem. Wiem, wiem, wiem to zdrowe nie jest, ale za to smaczne, a ja wychodzę z założenia, że jedzenie ma być też smaczne. Zdrowie jest ważne, ale można o nie dbać na różne sposoby. Nie tylko za pomocą diety.

Dieta mnie już trochę zmęczyła i zauważyłam, że ostatnio zaczynam jeść bardziej smakowo niż dietetycznie. Nie nie jem więcej, ale jem więcej węglowodanów, które lubię i obawiam się , że przez to spadki będą mniejsze o ile będą. Powinnam wybierać dolną granicę normy a nie górną. Poza tym jem chyba za mało mięsa i ryb. Kusi mnie za to fasola, soczewica, soja. Marzę o młodych ziemniakach, makaronach, ryżu, kaszach. Nie mam ochoty na lekkie potrawy z warzyw. Muszę z tym skończyć, bo nie schudnę tak szybko jakbym chciała.

Pojawiła się za to długo oczekiwana wena. Znowu coś działam. Czy wena zostanie dłużej za mną? Jeszcze nie wiem, bo coś szelma ulotna ostatnio jest...