Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Płaczliwy wpis ;(

Obawiam się, ze nastolatki tak mają. Może jakby wszystko przestało być podstawiane pod nos to by coś dotarło. Kochana, skup się na sobie na jakiś czas. Młoda nie chce pomagać? Niech nie pomaga. Ale Ty też przestań podawać obiadki, ma dwie rączki przecież, z głodu nie umrze. A Ty ten czas poświęcony na długą, relaksującą kąpiel.

O matko o corce mojego M dlugo by pisac....ale to na priv...bo az wstyd co mi zrobila a tego zapomniec nie moge.

moze za bardzo jej nadskakujesz, utrzyj nosa malolacie i zacznij ja traktowac 'jak zla machocha", nie przejmuj sie tak smarkula.

Komentarz został usunięty

Wlasne dzieci potrafia czlowieka wyprowadzic z rownowagi, a co dopiero cudze. Sprobuj to przetrzymac. Moze wyjedz na krotki urlop, odpocznij od tego. A moze wez te Mloda na babski wieczor, moze sie jednak dogadacie, z tego co piszesz ona jest mocno zagubiona.

Masz problem i bijesz się sama ze sobą. Stres w jakim jesteś nie sprzyja zdrowiu. Cierpliwości życzę i spokoju

Według mnie nie powinnaś się aż tak przejmować córka M bo i tak robisz dla niej najwięcej ;) po prostu ignoruj ja tak jak ona ciebie niech cię zacznie doceniać a przecież ka ojca to niech on się nią zajmuje przede wszystkim...zapewne dbasz o dziewczynki - obiady zakupy pranie więc nie przejmuj się

Moze przerwa by sie Wam przydala? A mloda, coz, ma za soba ciezkie przejscia, jest w takim a nie innym okresie - nastolatki sa trudne, co dopiero nastolatki po przejsciach. Jasne ze nie mozesz jej pozwolic wejsc sobie na glowe, a chyba pozwalalas na to zbyt dlugo, ale nie sadze zeby rezygnowanie ze zwiazku z facetem ktorego kochasz bylo nie pozwalaniem jej na wejscie sobie na glowe... Musicie porozmawiac na spokojnie, on musi zrozumiec ze wychowanie jesgo corki nie moze byc tylko na Twojej glowie, a jesli nic sie nie zmieni, dajcie sobie troche czasu osobno...

Tez bym dala sobie na luz jak by mi obce dziecko dawalo popalic.Z ciezkim sercem ale niestety rozstanie bylo by nie uniknione.Ta mloda nie toleruje Ciebie jako partnerki ojca.Dobrze ze jej powiedzialas ze Tobie jest przykro i ze wiecej dla niej zrobilas niz jej wlasna matka, ale ona buntje sie bo czuje sie odrzucona NIE MA MATKI jak Twoja corka Tylko Przyszywana "mame" ktora jest dla niej "obca" i dlatego nie slucha Ciebie.Ona dobrze wie czemu to robi! Tylko co ma powiedziec ze Ciebie nie nawidzi? Ze teskni za mama? Ze wli tate niz z obca kobieta sie "urzerac"????Wspolczuje naprawde.......Ja bym chyba dala na luz.Serdecznie Ciebie sciskam

Kiedyś ktoś mi powiedział, że najgorszym wyjściem z kryzysu związkowego jest wyjazd do rodziców (nie ważne czy ma się dzieci, czy nie). Może córka partnera nie ma do Ciebie zaufania, czuje się zagubiona. Nie wiem jak dokładnie wyglądała rozmowa z Twoim partnerem i jego córką, ale jeśli to było stawianie jej pod ścianą i wypytywanie jak na klasówce to według mnie nie jest rozwiązanie. Na pewno potrzeba wiele cierpliwości. Ona musi się do Ciebie przekonać. Może warto by było spędzić z nią dzień sam na sam poza domem, np. idźcie do jakiegoś parku trampolin, do kina i na zakupy...

Ale Ty nie masz żadnych podstaw aby zadać jakiejkolwiek wdzięczności od tego dziecka... Wdziecznisc to cos co przychodzi naturalnie, kiedy ktos rzeczywiście docenia to co robi drugą osoba. nie wymusisz tego na nikim. Jeszcze twierdzić że dałaś jej więcej niż matka- przegięcie.

Wspolczuje ale....to jestes dziecko i niezle dostalo juz öd zycia popalic. Nie wymagaj öd niego ja viele. Ona potrzebuje duzo czasu. Piszesz ze z mama ma Kontakt 1do roku, ojciec czesto w trasie. I to biedne dzecko zostaje bylonie bylo z obca osoba i na dodatek z Twoja corka. Jak ona ma sie czuc! Sadze ze jestes strasznie zagubiona i ja o jestes truna sytuacja dla was dwojga. To Ty wprowadzilas sie do jej zycia i pomimo ze sie starasz z falsch SIL to daj jej czas,nie PC niaj nie wymagaj. Daj jej milosc i cieplo. Zobaczysz ze Cie z czasem zakceptuje tylko czasem to möge potrwac lata! Wiedzialas na co sie piszesz. Trudno ale to tylko dziecko! Tal naprawde nie Wiest co przezyla przed ich rozstaniem. Jak sie Musik czuc pozucona niekochana. Przeciez ona potrzebuje matki. Pozwol sobie na otwarcie daj sobie i jej czas nie stawiaj jej przed takimi pytaniami. Nie robi czegos? Coz zycie odpusc. Nie karaj tylko KOCHAJ!Rozladuj nerwy wlasnie w sporcie, to pomaga albo usiadz z kubkiem voran j herbaty i gap sie w TV. Ale prosze nie stawiaj przed nia przed wami takich pytan. Trzymam za was kciuki. Daj sobie i jej szanse milosci....

Wspolczuje ale....to jestes dziecko i niezle dostalo juz öd zycia popalic. Nie wymagaj öd niego ja viele. Ona potrzebuje duzo czasu. Piszesz ze z mama ma Kontakt 1do roku, ojciec czesto w trasie. I to biedne dzecko zostaje bylonie bylo z obca osoba i na dodatek z Twoja corka. Jak ona ma sie czuc! Sadze ze jestes strasznie zagubiona i ja o jestes truna sytuacja dla was dwojga. To Ty wprowadzilas sie do jej zycia i pomimo ze sie starasz z falsch SIL to daj jej czas,nie PC niaj nie wymagaj. Daj jej milosc i cieplo. Zobaczysz ze Cie z czasem zakceptuje tylko czasem to möge potrwac lata! Wiedzialas na co sie piszesz. Trudno ale to tylko dziecko! Tal naprawde nie Wiest co przezyla przed ich rozstaniem. Jak sie Musik czuc pozucona niekochana. Przeciez ona potrzebuje matki. Pozwol sobie na otwarcie daj sobie i jej czas nie stawiaj jej przed takimi pytaniami. Nie robi czegos? Coz zycie odpusc. Nie karaj tylko KOCHAJ!Rozladuj nerwy wlasnie w sporcie, to pomaga albo usiadz z kubkiem voran j herbaty i gap sie w TV. Ale prosze nie stawiaj przed nia przed wami takich pytan. Trzymam za was kciuki. Daj sobie i jej szanse milosci....

Kurcze ciezka sprawa sama nie wiem co bym zrobila na twoim miejscu bo ani dziecka nie mam ani parnera z dzieckiem ... przedewszystkim jednak patrzylabym na szczescie swoj i swojej corki napewno sie z partnerem kochacie ale czasem milosc to nie wszystko :( mysleliscie o wspolnej wizycie u psychologa takiej rodzinnej ??

Bardzo uzyteczne jest zrobienie warsztatow "Ustawienia rodzinne" B. Helingera; ksiazka "Porzadki milosci" (ten sam autor) to ciekawa wiedza na temat rodziny patchworkowej. Polecam. Nerwobole to masaze akupresury. Mi pomoglo. Pozdrawiam

A! I tak czytam o tym wysyłaniu dziecka do psychologa. A Ty sie konsultujesz? Do funkcji rodzica cudzego dziecka trzeba solidnych podstaw - kierujesz sie tylko intuicja i porównaniem z własnym dzieckiem czy konsultacjami i książkami?

Wymaganie od 11 letniego dziecka wdzięczności za to, ze ma normalny dom to w mojej ocenie wysoko postawiona poprzeczka. Ona na starcie dostała ciężka lekcje od świata, trudno, zeby cieszyła ze ma macochę - nawet najlepsza. Czytam Cie od dawna - choc z zasady nie komentuje cudzego życia - i tak sie zastanawiam czy siedzenie w domu z dwoma nastolatkami nie wprowadza Cię w melancholię i nadwrażliwość. Wyjście do ludzi, praca zawodowa - odpada? Wiem, ze miałaś kłopoty z palcem, ale reszta ciała chyba sprawna, prawda?

Bardzo trudna sytuacje. Wyglada na to ze jego corka swoja bierna postawa chce sprowokowac zebyscie sie rozstali. A facet jak to facet - jak jest trudna sytuacje - musi wyjsc, praca, obowiazki - i zostawia Cie z tym sama. musisz przemyslec wszystkie za i przeciw tego zwiazku i swojej sytuacji. Cokolwiek by sie mialo stac - masz wlasne dziecko i musisz byc zdrowa i silna wiec staraj sie stresem nie zrujnowac swego zdrowia. Trzymaj sie

Rozumiem Twoje uczucia ale dziecka tez mi żal. Żyje z twoją córką która ma przy sobie kochającą mamę a ona nie ma. Zawsze będzie czuła się gorsza i nie kochana. To musi być okropne dla takiego małego dziecka.

mam wrazenie ze tu twoj partner nie stio na wysokosci zadania. Trudno cos pisac jak znam sytuacje tylko bardzo ogolnie ale mam wrazenie ze on nie angazuje sie wystarczajaco. Juz to co tu piszesz - rozmowa na taki temat a on musi wyjsc - ok jesli faktycznie musi - ale chyba kiedys wraca i powinien zadbac bys sie lepiej czula - piszesz ze plakalas, to gdzie on do diabla byl. Cos dla mnie to dziwne - zostawia cie w takiej sytuacji sama z problemem. Moim zdaniem skoro corka ma problem z zaakceptowaniem tej sytuacji - ma do tego prawo jako dziecko i potrzebuje fachowej psychologicznej pomocy, i to on powinien dla niej tej pomocy poszukac i z nia tym sie zajac - skoro go czesto nie mam, musi terminy jakos zgrac - wszystko jest mozliwe, jesli jest wystarczajaco wazne. Nie wydaje mi sie by bylo dobrym pomyslem wyjezdzanie do mamy, jestes u siebie i nie uciekaj.