Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Kim chcieliście być mając 5 lat?

Klasycznie chyba piosenkarką/tancerką, później fryzjerką. :D Zostałam prawniczką, a teraz zaczęłam jeszcze psychologię. 🙈😁

Nie pamietam kim chciałam zostać jako takie małe dziecko, ale później, aż do nadal moim marzeniem było zostać psychologiem/psychoterapeuta.

Chciałam być Batmanem :D a później bardzo długo weterynarzem, właściwie do połowy liceum. Pewnie gdyby nie jęczenie rodziców, że nie mają pieniędzy, a ja jestem słabym uczniem, złożyłbym papiery na studia, a tak to podświadomie poszłam do pracy, skoro tych pieniędzy nie było, i wybrałam szkołę policealną w weekendy, w kierunku, który również mnie interesował, ale wtedy nie miałam pojęcia, że obranie artystycznego "zawodu" nie jest dobrym pomysłem.

Jak miałam 5 lat, to chciałam śpiewać w chórkach u Elvisa. Potem chciałam zostać aktorką lub dziennikarką radiową, a skrycie nauczycielką, ale bardzo się tego wstydziłam, więc ukrywa-lam własnoręcznie zrobiony dziennik z nazwiskami wymyślonych uczniów. A i jeszcze ambasadorem.

W wieku lat 5 marzylam by zostac architektem albo urbanista. A w czasie wolnym chcialam tanczyc na turniejach tanca standardowego.

Całe dzieciństwo chciałam być kowbojka, przemierzać prerie i pojedynkować się jak prawdziwy rewolwerowiec, później miała być historia sztuki, archeologia i organizacja produkcji filmowej. Pare różnych rzeczy robiłam, prowadziłam własna firmę a teraz od kilku lat jestem przedstawicielem handlowym i przemierzam różne przestrzenie swoim stalowym rumakiem. A jak otworze okno to mam wiatr we włosach, czyli jest fajnie.

U mnie od dziecka był sprecyzowany plan, miałam kilka lat kiedy mama opowiadała mi jak jest na innych planetach, jak się nazywają itp powiedziałam jej że chce zostać astronautą, zostałam astrofizykiem/astronomem chociaż teraz nie pracuje w nauce ale doktorat zrobiłam tak jak chciałam. Mój brat podobnie od bardzo małego chciał być pilotem, jak miał 16 lat zrobił licencję na szybowce a teraz lata normalnymi rejsowymi po Europie.

Ja chciałam robić z wełny takie rzeczy, jak kiedyś w cepeliach były. Nawet w Supraślu specjalna szkoła była.. Potem miałam fazę na pracę w zoo jako weterynarz, dopóki nie uświadomiłam sobie, że to nie są pluszaki do głaskania :) Na szczęście, w domu byłam uczona, że wyższe wykształcenie powinno być w kierunku, który pozwoli mi mieć pracę, która pozwoli mi się utrzymać. Jestem podatkowcem. Nie żałuję.

Chyba nauczycielem, to się w ogóle w moim życiu przewijało - moja mama-nauczycielka mi to z głowy wybiła i to mógł być błąd .. ale jeszcze nie wykluczone że zrobię woltę. W podstawówce miałam fazę na lekarza- ale to pod wpływem namiętności do Ostrego Dyżury i młodego George'a Clooney'a... Pierwsze "sukcesy" z chemii i fizyki w liceum wybiły mi to z głowy:)

W wieku przedszkolnym chciałam być lekarzem. W podstawówce - bibliotekarką. Zostałam analitykiem finansowym :)

Pielęgniarką. Jak miałam 6 lat dostałam igły i strzykawki od ciotki pielęgniarki i robiłam zastrzyki fikusom (1,5m) mojej mamy. Po nakłuciu wypływało z nich mleczko, przecierałam to watą.... Niestety fikusy zmarniały i w końcu padły. Mama dopiero niedawno dowiedziała sie co było przyczyną :) Zostałam księgowa, ale jak tylko trzeba komuś opatrzyć rany to jestem pierwsza, lubię oglądać programy medyczne.

Krawcową 😃

Piękne kwiaty, sercem i zmysłami wzroku czuję wiosnę czytając Twój pamietnik. U mnie ciągle zimno, w nocy spore przymrozki. Tulipany dopiero 3 cm nad ziemią. Masz cudny ceramiczny pojemnik na kwiaty, jak taki spotkam to też kupię. Miłego dnia

Wiosna już u ciebie:) jak byłam taka mała to nie pamiętam ale jak miałam tak z 11-14lat to chciałam być nauczycielka. Miałam tablice i dwie młodsze o 8lat siostry, które non stop musztrowalam:D może dlatego teraz jedna jest lekarzem a druga managerem w księgowości:)