Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Po tygodniu

Tydzień za mną. Waga spadła z 78kg do 75,6 kg. Czyli zeszło to, co mnie tak zaskoczyło i zdenerwowało. Byłabym już spokojna, gdyby Mirena też mi odpuściła. Mój okres trwa już 12 dni. Mam dość. Lekarz, u którego byłam miesiąc temu powiedział, że mam dać czas ciału, aby się przystosować do nowej formy antykoncepcji. Więc lecę kolejny cykl z Mireną i średnio się z tym czuję. Bóle menstruacyjne w pierwszym tygodniu miałam takie, że ani no-spa ani paracetamol nie pomagały. A zawsze wystarczała no-spa drugiego dnia cyklu i miałam spokój na kolejne 4 tygodnie. Chciałam sobie poprawić tą spiralą i dupa. Poczekam do roku noszenia i jak się nie poprawi to wyjmuję. Z implantem czekałam 2 lata aż mnie szlag trafił. Dwa lata skutków ubocznych, które zdarzały się nielicznym. Tak samo "pocieszające" były komentarze, gdy założyłam Mirenę, co bolało mnie najgorzej w życiu, że innych to nie bolało. No naprawdę, pomagają takie teksty. 

Mniej więcej tak wygląda moje menu w tygodniu. 

Śniadanie - banan

2 śn - chrupkie, papryka, awokado, serek, humus

lunch - wafle ryżowe, skyr, pomidory, orzechy

w domu - chleb z jajkiem i humusem oraz pomidory

Głodna nie chodzę, ale wkurza mnie ile zajmuje mi jedzenie. Mam w pracy 2x po 30 minut przerwę i jem jak wygłodniałe zwierze szybko, aby zdążyć w tym czasie zjeść. Bo muszę jeszcze iść do wc oraz przemyć twarz, bo od kurzu wychodzą mi pryszcze. Jak trzeba to przebieram spodnie na szorty. I nagle okazuje się, że nie zdążam wszystkiego zjeść. Z jeśli jeszcze chcę z kimś pogadać to nie da rady, bo mielę gębą albo chrupię tak mocno, że nie słyszę w ogóle, co jest mówione. 

Jutro rano mam samolot na urlop. Właśnie dostaliśmy maila, że jest overbooking i mogą nas nie wpuścić do samolotu. Mąż chodzi wściekły, a ja już sama nie wiem. Proponują w mailu lot za 3 dni. Mam nadzieję, że ten scenariusz się nie sprawdzi.