Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
ostatni raz tej jesieni x 3

Pogoda w weekend była taka, że chociaż już dwa razy byliśmy "ostatni raz" na działce, pojechaliśmy znowu. Było ciepło☀, bardzo jesiennie i nawet sporo grzybów jeszcze nazbieraliśmy, jak to my, tak przy okazji spaceru i z roweru. A Ci, co się bardziej przyłożyli, z pełnymi koszami z lasu wychodzili.

Rydze (tak ich zazdrościłam jarmużowi) wyrosły przed naszym domkiem i na drodze parkingowej, na szczęście tak pomiędzy kołami.

70 km wykręcone i nawet sporo kroków zrobione :)

A w poniedziałek dyniowe eksperymenty w kuchni = 2,7 kg dyni piżmowej i malutką hokkaido przerobiłam na zupę i ciasto, wg przepisów z jadłonomii, wyszły pyszne i zniknęły wczoraj szybciutko.

I cieszę się bardzo, bo cos mi się w głowie (chyba w głowie, ale może gdzieś... hmm w brzuchu np) inaczej zaczęło pracować, bo moja ulubiona waga wakacyjna = 53 kg, wciąż stabilnie +/- 0,5 kg, zimowe spodnie przyjemnie luźne, a ja mało myślę o jedzeniu. Gotuje kaszę, gar wegańskiego leczo, kupuję jabłka kilogramami, trochę orzechów i żurawiny, czy rodzynek do podjadania i wsuwa to dzień w dzień z przyjemnością. Regularnie korposiłownia i rower. I spokój w tym temacie i zadowolenie 😉.

Źle dzieje się natomiast w mojej dziewiarskiej sferze życia 😥. Bardzo źle.

To wyzwanie w dziwna stronę poszło i ja decyzyjnie na płocie siedzę.

Kolor zmieniłam na "more wine" i teraz podoba mi się bardzo. I samo dzierganie jest ciekawe, nowe techniki i połączenia świetnie zilustrowane tutorialem. No i ten merynosek w dotyku cudowny.

Ale efekt dziwaczny. Już teraz dziwaczny, a przy moim ślimaczym, przeplatanym sowimi czapkami tempie robienia, tajemnica już się wyjaśniła i znam efekt końcowy i nie sadzę, żebym taki szal bardziej niż chustę miała chęć nosić..

Na razie odłożyłam to co jest i zajęłam się czymś innym...