Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
słodko- gorzka późna jesień

Na parapecie ostatnie pomidory leżą. Ekologiczne, pachnące, malutkie, przepyszne. 

Mgły są codziennie, a wiatru prawie wcale, wciąż ciepło i ostatnie złote liście wiszą i leżą, bo, jak to dobrze, u mnie nie ma już odkurzania ich warczącym maszynami. Te przy ulicach są pozgrabiane, a w parkach nieruszone 👍.

Cieplejsze buty do pedałowania wyciągnęłam i dwie cieniutkie letnie 😉 bluzy kupiłam (przecena była, na którą bardzo czekałam).

Ale dni już takie krótkie, wieczory w domu, wyjeżdżać mi się nie chce =

• szydełko małe formy (MKAL Twists&Turns ma już mocny status do sprucia, ale wciąż w oczekiwaniu, hmm?) torba tulipan na zamówienie wnuczki skończona, kocyk z paw patrol, do którego przymierzałam się od zeszłego roku, w pierwszej połowie, bardzo żmudna robota, ale efekt po zrobieniu każdego pieska super
• seriale: yellowjackets razem z S, handmaid's tale sama (tak dopiero teraz, tylko audiobooki słuchałam wcześniej)
• dieta na równi pochyłej 😨: posiłki główne wciąż idealne, kasza = warzywa, jabłka, trochę białka, siemienia lnianego, orzechów i rodzynek. Ale pomiędzy coraz więcej słodyczy. Wymówki nie mnożą, głos ojtamojtam przewodzi. Na wagę jakoś "zapominam" wejść. Od jutra, poniedziałku, piątku, tylko jeden kawałek, inni po kilka rąbią, spodnie tylko tyćko ciaśniejsze, tak jest co roku, na wiosnę będzie dobrze.. itp
• z audiobookami bida, nie mogę na nic "trafić"

A w moim parku takie teraz widoki:

A moja torba tulipan taka: