Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jesienny spacer.

Pojechaliśmy nad jezioro, bo pogoda taka ładna w mieście. Miał być długi spacer z kijkami, pożegnanie z lasem. Ale tam było o 4 stopnie mniej, zimno, deszczowo. Na szczęście byli znajomi w swoim domku, ciepłym, z kominkiem  rozprowadzającym ciepło. Wprosiliśmy się na kawę, zanieśliśmy kupione po drodze ciasto. Tam cieplutko, gospodarze przemili, rozmowa wartko się toczyła, bez przymusu i wymyślania tematów. Posiedzieliśmy godzinkę, aby nie zanudzić swoim towarzystwem, i poszliśmy na spacer. Wprawdzie nie tak długi jak zamierzaliśmy, pogoda nie pozwoliła na dłużej. Posępność okolicy o tej porze roku, smutek i brak infrastruktury potwierdziły nasze upodobanie do mieszkania w mieście.  Znam coraz więcej osób, które po euforii posiadania domu  za miastem, wracają  z powodu długich dojazdów, braku udogodnień  w okolicy, smutku i szarości  poza sezonem, długich i ciężkich zim. Niedaleko naszej działki inni znajomi postawili dom. Na początku imprezy za imprezami, tłumy gości.  Znudziło się to po 2 latach, teraz muszą namawiać gorąco, aby goście przyjechali.  Sami, nudzą się ze sobą, dom coraz bardziej zaniedbany , z ich cudeńka stał się ciężarem. I tak bywa, gdy decyzja nie została przemyślana. Nie każdy nadaje się do mieszkania za miastem, w domu, o  który trzeba dbać.  Po dzisiejszej wyprawie z ochotą wróciliśmy do domu, do miasta, bo tu jest nasze miejsce.