Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Czas emerytury.

Czytam o Waszych nastrojach na emeryturze. Sama jestem na niej ponad 2 lata i nie mogę się z tego stanu nacieszyć. Ta wolność wyboru miejsca i czasu , to naprawdę coś. Dziś nawet rozmawialiśmy z mężem, że jesteśmy związani z Fundacją, do której uczęszczamy na zajęcia, że to taki rodzaj wspólnoty łączący ludzi o podobnych zainteresowaniach i potrzebach. Poznaliśmy wiele wspaniałych osób , ostatni wyjazd na próbę generalną Cyrulika to także pokłosie  takich znajomości. A poprzednio byliśmy razem w teatrze, i zamiarów mamy jeszcze sporo.  Ograniczanie się do spotkań przy kawie w domu, to nie ten rodzaj aktywności. To ma być wyjście do ludzi, do czegoś nowego, o czym myślałam, marzyłam kiedyś, gdy nie było tyle czasu. Dlatego chcę uczestniczyć w latino solo, chociaż są też wykłady z prawa, ale te zagadnienia miałam przez całe życie zawodowe.  Dlatego uczę się angielskiego, bo moja znajomość tego języka zatrzymała się na etapie studiów. Dlatego prenumeruję gazetę w języku włoskim, bo jego piękno i śpiewność zawsze mnie pociągało, a czytać i rozumieć umiem po kilku latach nauki. Każda z nas może wybrać swój rodzaj aktywności, a czekanie na wizytę koleżanki nie jest atrakcją. Robię to wszystko może slow, ale właśnie tak chcę teraz żyć, zadumać się nad pięknem pejzażu, podziwiać ostatnią różę kwitnącą na miejskiej rabacie, oglądać kolory bukowych drzew  tak piękne o tej porze roku.  A może za jakiś czas poczuję w sobie odwagę, by to namalować? Kto wie?