Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Szarość.

Tak mogę określić dziś nastrój mój, pogodę za oknem, osiągnięcia dzisiejsze.  W nocy przerwa we śnie, no bo dziś wizyta u rodziców. Poranny spacer jeszcze w miarę  przyjemny, bo bez deszczu, całkiem ciepło, było czym oddychać.  Potem czas obowiązków. Udało się umyć Mamę, zmienić jej ubranie, nakarmić. Mąż w tym czasie sprzątał.  Dobrego słowa nie było, dziękuje także, tyle w odcieniu szarości z domu rodziców.  Telefon i rozmowa z bratem. Umówiliśmy się na czwartek u rodziców, aby porozmawiać z pielęgniarką . Skoro lekarz Mamy potwierdził, że całodobowa opieka jest niezbędna, Ojciec musi wreszcie coś postanowić. Stan aktualny niestety powoduje, że i nas sytuacja przerasta.   Podobno znów idą upały, nie powiem, abym się cieszyła, wolę typowo polskie lato. Jutro może wyskoczymy do lasu, może jakieś grzyby? Sąsiad wczoraj wracał z wiaderkiem prawdziwków.Udało się "złapać" panią endokrynolog, wypisała mi receptę na jakiś zapas, jeżeli uda się dostać. Narazie mam  na tak mniej więcej 40 dni. Podobno sytuacja ma się poprawić, ale kto to wie, za jaki czas? Dziś w aptece zaprzeczono tej nadziei.