Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Ach życie!

Dziś było cudnie, bo: po pierwsze primo kupiłam nowe buty, takie już na chłody, takie wyższe, za kostkę. Mam bardzo wąskie kostki, trudno mi znaleźć buty, które nie byłyby za szerokie w cholewce. Preferuję wiązane , ale tym razem chciałam inne, udało się. Po drugie primo pojechaliśmy do Rewy, aby zobaczyć morze , pospacerować dalej od ludzi. Udało się, woda stała jak tafla lustra, tylko ptaszory używały. W drodze powrotnej do parkingu spotkaliśmy dawna znajoma, koleżankę mojej mamy. Dowiedziała się o jej śmierci, ja nie miałam do niej telefonu ani adresu, takie smutne teraz czasy. Chwilka rozmowy o Corona, ona ma wielu znajomych chorych, opowiadają o nieprawdopodobnym bólu mięśni i głowy. Potwierdzają się zatem objawy. A nadal są tacy, co nie wierzą, to absolutnie niepojęte.  W domu miałam tylko zupę, zamówiłam pizzę, zjedliśmy po talerzu zupy i po 1/2 pizzy. Raz nie zawsze, a jak smakowało! Jestem pełna podziwu dla  mojej fryzjerki, jaki tam reżim panuje. Bez obaw wczoraj się oddałam w jej ręce. Jutro oddam się dłoniom pani stomatolog, aby wyczyścić kamień. Nie obędzie się bez znieczulenia, ale tak trzeba. Wolę to zrobić teraz, bo za chwilkę może być niemożliwe. Dziś ponad 9 tysięcy zachorowań, podobnie jak w Italii, jutro możemy się spodziewać jeszcze więcej.  Kolejna książka Wiśniewskiego ( Janusza Leona)  pt. Miłość i inne dysonanse, przegadana, miejscami irytująca, ale czytam, bo jednak chcę wiedzieć , jaki będzie koniec. Potem wezmę się za coś lżejszego. To tyle. Nic nowego się nie wydarzyło, za oknem idzie zmierzch, w domu cieplutko, przyjemnie.