Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
SZczepionkowe zawirowanie.

Słyszałam przed chwila. że dużo osób odmawia szczepienia AsreaZenecka. To byłby dla mnie handicap , bo ja szczepionkę przyjmę. A tu okazuje się, że w takiej sytuacji mogą się zapisywać i inne grupy wiekowe. No i znów będzie czekanie, kto pierwszy ten lepszy. Oj świecie ty mój!  Mąż aż zaklął szpetnie na tę wiadomość, bo chciałby mieć w domu żonę zabezpieczoną.  Ostatnio sypiam doskonale, bez niepotrzebnych przerw i  wyczekiwań na sen. Budzę się wcześnie i już ok. 8-9 wychodzimy w stronę morza. Rano na bulwarze jest właściwie pusto, tylko znajome twarze mijamy. Dziś morze miało kolor chmur, było groźne, grafitowe, aż czarne prawie. Tylko w oddali błyszczał pokaźny fragment wody nasłoneczniony , i wyglądało to bajkowo. Od ponad 60 lat zachwycam się Bałtykiem, oglądam zmiany jego otoczenia  i nie nudzi mi się to wcale. Za oknem już pochmurno, znów skorzystaliśmy z ostatnich chwil słońca.Dziś na obiad botwinka  oraz naleśniki z mięsem i kiszona kapusta. Wczoraj kupiłam na rynku pstrąga potokowego, ach, cóż to za smaczna ryba była, a właściwie jest, bo udało się zjeść tylko jednego. Rybe upiekłam w piekarniku, bez zawijania w cokolwiek, polana oliwą, doprawioną  ziołami, solą , pieprzem.  Zero mułu, mięso delikatne, soczyste, smakowało jak masełko . Te pstrągi z Lidla czy Biedronki mogą się schować. Wczoraj mąż szukał w piwnicy książek z serii Mikołajek, dla syna zabierzemy, bo i on od dziecka jest fanem tych historii.  Stareńkie  te wydania, sczytane na maksa, ale jaka frajda przypomnieć sobie śmiech własnego dziecka, gdy poznawał Mikołajka.  No i te rysunki, genialne ! Tu dygresja, kto zaczął czytać książki za młodu, za dzieciaka, ma tę przypadłość i później.  To zostaje już na zawsze , ta chęć poznawania nowych przygód, przyjaciół. Pamiętam, jak na podwórku wymienialiśmy się informacjami i wrażeniami z kolejnych przygód Tomka Wilmowskiego .To było tak naturalne i oczywiste, że się czyta, dziś często nie do pomyślenia.  A Verne i jego Tajemnicza Wyspa, Piętnastoletni Kapitan, historie kapitana Nemo?  Przed laty daliśmy na gwiazdkę synowi chrześnicy męża 3 tomy powieści Verne'a , nie zostały dotknięte do dziś, szkoda. Jako dziecko przebywałam w szpitalu z powodu operowanego wyrostka robaczkowego. Nuda leżenia w sali pełnej dorosłych była  pokonywana właśnie książkami.  I  to mi zostało.