Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Prawidlowość porzekadeł.

W marcu jak w garncu, i tak dziś jest na Wybrzeżu. Z samego rana pojechaliśmy zawieść moje badania dla doktora, aby popatrzył na nie swoim medycznym okiem. Było słonecznie, chociaż bardzo zimno. Szybko zrobiłam zakupy po powrocie, takie z zapasem , przemyślane pod kątem obiadów, i na spacer. Kierunek odwrotny od zwyczajnego, bo tym razem kończymy na bulwarze. Słonecznie , tam gdzie grzało nawet można było zdjąć rękawiczki. Nad morzem sztorm, wiało jak za cara  ( moja mama tak mówiła), ludzi na lekarstwo. Zeszło 1,5 godziny, ale już w drodze powrotnej zaczęło się chmurzyć. W ciągu godziny pogoda diametralnie się zmieniła przyszła zamieć śnieżna, i tak jest co chwila. Gotuje się w tym marcowym garnku, oj gotuje!  Mąż, który ma fobię szczepień, dzwonił do różnych punktów  w sprawie mojej tam wizyty. W naszej przychodni jeszcze kończą rocznik 51 , moja grupa wiekowa jest przewidziana prawdopodobnie na maj.  W innych miejscach okazało się, że będą szczepić tylko te osoby, które zostały wskazane przez Centralę. Chyba przyjdzie biedakowi siedzieć przy telefonie z niedzieli na poniedziałek, jak tak chce, bo ja mogę czekać cierpliwie. Ten chaos organizacyjny po prostu mnie osłabia i tyle. Oddalam od siebie myśli negatywne. Wczoraj miałam normalny napad cukrowy, kierunek galaretki owocowe. Zjadła dużo, dużo za dużo, nie ma sie czym chwalić. Dziś staram się być grzeczna, na śniadanie owsianka z jabłkiem i jogurtem, na obiad jajko sadzone, ziemniaki pure i marchewka, na kolację planuję  zjeść wczorajszego, drugie pstrąga,  na zimno. Lubię ryby na zimno, szczególnie karpia po Wigilii. Ma zupełnie inny smak , bardziej mi pasujący.  Moja dłoń po kłóciu przybiera coraz to efektowniejsze kolory, niestety brzydko to wygląda. Znów rozmyślałam o moich rodzicach, zbliża się rocznica śmierci mamy. Nie potrafię wyobrazić sobie taty w maseczce. On był zawsze taki "niemanualny", niezgrabny, z pewnością noszenie maseczki byłoby dla taty ogromnym problemem. Poza tym był higienistą , bardzo uczulonym na ewentualne zarazki, bakterie, to także byłoby problemem w funkcjonowaniu. Przyszły tydzień mam medyczny, poniedziałek lekarz kontaktowy, środa stomatolog, czwartek ginekolog.  Oby wszystko było bz. Natomiast kwiecień okazuje się miesiącem rocznicowym.  4 kwietnia kolejna rocznica śmierci teściowej oraz w tym dniu urodziny szwagra, 9 kwietnia rocznica śmierci mamy.  Syn dzwonił i zabronił nam wychodzić bez niezbędnej potrzeby. Tu wskazałam paniczowi, że codzienne wyjście nad morze jest absolutnie potrzebne dla zdrowia fizycznego i psychicznego. Oboje z mężem dbamy o zachowanie wszystkich obostrzeń, nie powinno być zatem niespodzianek.