Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Fascynacja językiem.

Czytam książkę Janusza L. Wiśniewskiego pt" Wszystkie moje kobiety". To książka, z której można się dowiedzieć wiele ciekawych rzeczy naukowych. Poznać można, że pisarz jest osoba zajmującą się naukami ścisłymi. A język literacki książki  jest po prostu bajeczny. To nie takie tam babskie ple ple, przerzucanie się słowami , aby była jakaś treść.  To książka czytana długo i wnikliwie, ale jak doskonale oddaje naturę kobiety.  Gdy czytałam kiedyś dawno dawno "Zespoły napięć "tegoż autora, zachwyciłam się opowieścią o żonie towarzyszącej mężowi na jakimś biznesowym spotkaniu, gdy szara myszka ( postrzeganie męża) znalazła się w świetle zainteresowania, bo posługiwała się w rozmowie  kilkoma językami obcymi, przechodząc z angielskiego na niemiecki, z niego na włoski czy hiszpański. Mąż potraktował tę sytuację jako potwarz, sam ledwo dukał w obcym języku, to jak ONA mogła być lepsza?  To wówczas moim marzeniem stała się umiejętność  posługiwania się językami obcymi  , kilkoma językami, w mowie i w piśmie na poziomie znajomości języka polskiego. Marzenie nierealne, chociaż na dziś angielski  jest ok., we włoskim mam jeszcze trochę zahamowań, ale sporo rozumiem i przy pomocy intuicji mogę się porozumiewać. Co ważne, mam dobry słuch do języków, dobrze akcentuję, a to sporo ułatwia. Rosyjski znam z liceum i z podstawówki i jako słowianka także posiadam dany nam przez komunę dar  rozmowy i rozumienia  tego języka. To o wiele mniej niż umie syn, który  wygłasza za granicą wykłady w języku angielskim. Ale cóż, ja dziś tej umiejętności już nie muszę posiadać. Imponowała mi zaciętość , wola i potrzeba znajomości języka angielskiego Donalda Tuska, tak wyśmiewana przez  wielu zawistników. To w świecie polityki dzisiejsza konieczność, bo nie można się ograniczać do "I can, I can, I can"   W świecie żywienia i diety bz. Nadal mam odloty zupełnie zbędne pod kątem  produktów zakazanych. Mój organizm jest tak pokręcony, że  nieraz mam dosyć dywagacji co można, a czego nie. Powinnam jeść tylko ciemne pieczywo, bo zdrowsze, ale moja wątroba i żołądek nie wytrzymują takiego ciężkiego pieczywa. Nadciśnienie także wyklucza wiele produktów, a niedoczynność tarczycy dodatkowo.  Jedyna i ostatnia ciotka męża lat 89, chorująca na zapalenie trzustki, wazy aktualnie 45 kg, bo leczy się piciem jedynie wody. Aby wypłukać toksyny i zbędności. Z pewnością nie byłoby mnie stać na takie poświęcenie, bo przy tej kuracji kobieta tylko leży, nie mając sił na cokolwiek. Z resztą nic dziwnego. Wsłuchanie się w swój organizm jest absolutnie niezbędne, chociaż i on wielokrotnie robił mi psikusy, pozbawiając możliwości spożycia tego, co było dozwolone. Dziś wypiłam sok wyciśnięty z buraków, podobno samo zdrowie. Po 15 minutach tak rozbolał mnie żołądek, że w sklepie musiałam zaciskać zęby. I jakiż to był powód?  A przecież wielokrotnie pijałam taki sok  , i to z przyjemnością i bez sensacji.  Czosnek zdrowy? tak, ale nie dla mnie, bo po czosnku mam wzdęcia i bóle. I jak tu żyć ? Nawet nie ma kogo zapytać .