Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień czwarty.

Bokiem wychodzi mi ta izolacja. Bo ileż można sprzątać, porządkować itd.? Tak jest zawsze, gdy człowiek zamarzy o czymś, to potem te marzenia  stają się uciążliwe.  Dziś piątek, to gwoli tradycji ( a nie religii), obiad bezmięsny. Będzie pieczony łosoś, pieczone ziemniaczki i szpinak.  Znów telefon od naszych troskliwych przyjaciół, czy coś nam kupić. To rozczulające . Na szczęście w ludziach empatia jeszcze istnieje, to podnosi na duchu.  Nie mam możliwości zakupów, ale przeleję dziś jakąś godną kwotę na pomoc Ukrainie. Ta sprawa z elektrownią atomową przeraża, aż strach mnie zatyka. I bądź tu człowieku  spokojny!  W mojej rodzinie  są młode kobiety, które w okolicach maja spodziewają się dzieci. Nawet nie śmiem pytać, jak ich nastroje, obawy, plany na przyszłość.  Za oknem lekka poprawa pogody, chociaż wczoraj jakiś śnieg z deszczem pojawił się na chwilę. Na drzewach coraz więcej pączków, pojawia się lekka mgiełka zieleni, oby już, bo tęsknię za wiosną.  Na wtorek umówiliśmy się na kolejny test i zaklinać nawet mogę, aby był negatywny.  Weekend pod względem  zaprowiantowania spokojny. Obiady czekają, jakieś przegryzki, przekąski , te zdrowe i te mniej zdrowe są, owoce, soki, itd. Tylko zupę jutro ugotuję, wybór między soczewicą a krupnikiem  jeszcze nie został dokonany.  Nadal mam lekki kaszel, ale znacznie rzadziej. Noc spokojna, dziś pospałam do 8 . Na śniadanie twaróg półtłusty na kanapkę, na drugą rzodkiewki, na trzecią ogóras zielony, bez garniturku. Kanapki małe, takie z bułki krojonej poprzecznie. Rwa kulszowa znów daje znać o sobie, ale to tak jest, gdy za dużo siedzenia. Nawrócę się po izolacji, na 100%.