Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Powoli sie wszystko układa.

Postanowiłam tym razem wykonać zaplanowane czynności po kolei, a nie od razu , za jednym zamachem. I tak, dziś nastawiłam bigos, jutro zrobię pasztet, w sobotę zrazy i upiekę schab.  Poza tym kupiłam znów chrząstki z indyka i galaretkę uczyniłam, teraz tężeje. Te chrząstki z pewnością przydadzą się na moje stawy biodrowe. Jutro  ma wizytę u ortopedy, może dowiem się czegoś więcej. Pojutrze spotykam się z endokrynologiem, aby przed końcem roku  załatwić te najpilniejsze sprawy zdrowotne. Wczoraj uzupełniliśmy   prezenty gwiazdkowe, chociaż w tym temacie jest  coś zakończone. Pogoda kiepska, wieje chłodnym wiatrem , co nie sprzyja spacerom. Co chwile leci coś z nieba mokrego, ciemno dziś było już ok. 14. Nie lubię zimy, chciałabym zakopać się gdzieś w jakiejś norce , z książkami, z cieplutkim kocykiem, termoforem, aby przeczekać ten paskudny okres.  Zimowe herbatki robią w moim domu furorę. A dodatkowo pod choinkę dostanę ładny zestaw do parzenia, z dwiema filiżankami, z Duki. Wiem, bo sama wybierałam! Tak to już jest w wieloletnim małżeństwie. A' propos małżeństwa, 25 grudnia będziemy obchodzić 45 rocznicę ślubu. Dziś na obiad była zupa tajska, bo została resztka rosołu, a jakoś innego pomysłu nie miałam.  Skończyłam czytać książkę pt. "Kamienień w sercu" Teresy Leżeńskiej, och jak trudno pogodzić się z indolencją państwa  na potrzeby osób niepełnosprawnych. Szukacie bohaterów?  Przyjrzyjcie się rodzicom dzieci niepełnosprawnych, to herosi prawdziwi w pokonywaniu przeszkód, żebraniu o niezbędne dla swoich pociech, wytrwali w boju o ich bytowanie.  Gdy ktoś narzeka, że mu ciężko, wystarczy pomyśleć o nich, od razu przejdzie. Moja waga ? Jakoś się trzyma cholera i nie chce puścić, a przez czas świat nie ma rady, aby cokolwiek spadło. Cóż, znów postanowienia noworoczne? Nie ma końca.