Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jakie życie, taki wpis

Wyjeżdżam dziś z dzieciakami do rodziców. Mój M zostaje w domu (mam nadzieję że kiedyś zrewanżuje mi się tym samym). Oczywiście nie licze na to że zrobi coś w domu. Obiadu nie będzie- nie licząc zamrożonych gołąbków. Mój M ma świetną filozofię życia, jesli lodówka jest pusta (zamiast iść na zakupy, zrobić sobie obiad), zwyczajnie głoduje. Niesamowity człowiek. Mam nadzieję że nie zemrze biedaczek. Wyjeżdżamy już dziś a wracamy w ndz. Jutro lece do swojej kumpeli po leki (jest farmaceutką i ma dla mnie jakiś specyfik od kaszlu). Zabiorę ze sobą dzieciaki, niech poszaleją  z jej ekipą (też ma 2 w podobnym wieku i z podobną różnicą wieku co u mnie). wizyty u tesciowej nie planuję.

padam dziś na twarz. Po tych nieprzespanych, wykaszlanych nocach ledwo żyję. Na dodatek Pierworodny zdziwiał dzis przed wyjściem do przedszkola. W efekcie, musieliśmy podjechać samochodem bo w przeciwnym razie spoźniłabym się do pracy.

Trochę obawiam się września. Pierworodny zostaje sam w grupie (poszedł za wczesnie do przedszkola). Dojdą do niego nowe dzieciaki a jego koledzy ida do innej grupy. Boję sie że znów będzie płacz (ogólna panika udziela się wszystkim).

W pracy cisza. Szef ma dziś urlop, nawet maili nie pisze. Powinnam zerwać sie dziś z godzinkę ale znając życie zadzwoni kontrolnie przd 16tą. Najchętniej zamknełabym biuro i przespała chwilę. oczy same mi się zamykają.

Miłego weekendu...