Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Miało być inaczej...

Oj tak zdecydowanie nie tak miało być... nie idzie mi ani praca ani odchudzanie, nie dogaduję się z moim L., brakuje mi chęci i energii do życia... ciągle jestem przeziębiona... i co najgorsze nie umiem w sobie znaleźć za grosz motywacji do zmiany czegokolwiek... choć wiem, że nikt inny za mnie tego nie zrobi i  że ten stan w którym się znajduję będzie trwał tak długo jak ja będę na to pozwalać...

Czuję się ostatnio przemęczona, znerwicowana i mega rozkojarzona... łapię się na takich rzeczach o które w życiu bym się nie podejrzewała...zapominam co robię, jestem mega roztargniona... nawet wczoraj w pracy nie pasowało mi coś w dokumentach, które musiałam zawieźć do Mysłowic... sprawdziłam teczkę i stwierdziłam, że nic więcej nie mam... wracając gdzieś w Zabrzu dostałam telefon, że brakuje jakiegoś zestawienia... zatrzymałam auto... otworzyłam teczkę i proszę... jest... musiałam wrócić, przez co nie zdążyłam załatwić dwóch innych kwestii... więc nie zdziwię się jak mi nie przedłużą umowy... ogólnie nie pasuje mi w tej pracy parę rzeczy ale może nie będę się dzisiaj nad tym rozwodzić... Ja chyba dalej nie znalazłam swojego miejsca... :( szkoda tylko, że za coś żyć trzeba...

Nie wiem co zrobić, od czego zacząć... nie chcę tak funkcjonować i ogarnia mnie jakaś niemoc... proste rzeczy mnie przerastają... nie umiem się odstresować, nie umiem odpoczywać...

Namarudziłam się ale chyba musiałam... Chyba najlepiej będzie jak spiszę sobie listę rzeczy, które muszę zmienić lub załatwić, określić sposób i czas wykonania i zdobyć się na trochę samozaparcia i po prostu działać... małymi kroczkami eliminować to co mnie niszczy i pracować nad sobą... Zdecydowanie muszę zacząć od poprawy jakości tego co jem... zainwestować w zdrowe, nieprzetworzone jedzonko, magnez i witaminy... odbudować odporność, włączyć jakąś lekką choćby aktywność bo w końcu zdrowe ciało zdrowy duch... od czegoś zacząć trzeba... może powinnam częściej pisać? tak dla siebie... w końcu to taka chwila dla mnie, dla refleksji nad tym co się dzieje...