Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Rozbitek.

Nieregularny tryb pracy i brak czasu ostatnio sprawiły, że nie mam kiedy ugotować sobie obiadu. W dodatku pozwalam sobie na wszystko, zero zahamowań. Czasem się zastanawiam jak to jest możliwe, że mogę tyle zjeść? I po co...? Aż niedobrze mi czasem.
A tak się dobrze czułam jedząc 5 małych posiłków o stałych porach...
Ale jak to zgrać w takim tygodniu jak ten kiedy jestem cały czas poza domem?
- poniedziałek 6.45-21.00
- wtorek 9.30-21.30
- środa 6.45-20.30
- czwartek 9.30-21.00
- piątek 6.45-21.00
a wygląda na to, że w sobotę też na chwilę trzeba by wpaść do pracy. I żeby z tego chociaż pieniądze były.

Wiem, że w te dni kiedy wychodzę po 9 mogłabym coś sobie ugotować, tyle że właśnie skończyłam prasować i chcę sobie chwilę posiedzieć. Mam wrażenie, że jakaś mała depreska się do mnie przyczepiła. Tym bardziej, że nadchodzący tydzień zapowiada się podobnie.

Wczoraj na wieczór głowa potwornie mnie bolała do tego stopnia, że łzy z oczu sobie popłynęły. Zastanawiam się czy to nie kara za moje obżarstwo. Ech. Trzeba się w garść wziąć.


Zmykam! Pozdrawiam.