Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
niedzielny poranek

wczoraj rano bylam juz wypisana do domu.

Mam specjalny stanik i paczke lekow przeciwbolowych.

Wszystko boli, a spac moglam tylko na plecach. Ale kazdego dnia bedzie lepiej.

Mam 6 tygodni zwolnienia z pracy. Jednak  jak juz bede czula sie lepeiej , to musze pojawiac sie w pracy i pracowac terapeutycznie. Poczytac pacjentom gazete, posiedziec z nimi przy stole, pojawic sie na oddziale. Nie musze przez 6 tygodni brac czynnego udzialu w opiece . Nie wolno mi podnosic ramienia powyzej glowy.

W czwartek ( operacja byla w piatek) pilam tylko soki i troche jogurtu, zeby przygotowac jelita do narkozy. W piatek 2 sucharki . Wczoraj sucharki i owoce. To tak dla rozpoczecia diety.

Wczoraj uspilismy naszego duzego psa. Nie bylo wyjscia. I znowu serce sciska zal, ze w zyciu trzeba sie rozstac.Juz sie naplakalam nad nim kiedy patrzylam jak nie moze oddychac i ledwo chodzi. Teraz biega juz sobie jak szalony z innymi moim pieskami i 2 kotkami , ktore pewnie tam na niego czekaly . W domu mam jeszcze swoje 2 mini pinczerki , wiec mam pocieche ( Coco i Lola) .

Dziekuje wszystkim za zyczenia powrotu do zdrowia.To bardzo mile.

Co do mojej wymarzonej figury- nie poddam sie!!! Zaczynam znowu! Od dzisiaj , a wlasciwie to juz jest to od ostatniego poniedzialku.

Zaczne od jednego postanowienia: zadnych slodyczy. Dzsiaj dzien 5 bez slodyczy.

Ruchu bede miala malo, ale postanowilam robic w nastepnym tygodniu spacery, dlugie spacery. To mi wolno.

Pozdrawiam wszystkich w ten okropny , deszczowy poranek. U mnie jedna sciana deszczu.