Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
czas, czas, czas goni nas...

     Obiecywałam sobie, że będę robiła pamiątkowe wpisy z odchudzania codziennie, żeby się dopingować i ... jak zwykle...

    Nadrabiam więc zaległości z ponad tygodnia. Zdopingowana przez wpisy w stylu "chcieć to móc " (bez pokazywania palcem;) )ćwiczę dzielnie choć chwilkę ale codziennie. Jak nie stać mnie czasowo to choć parę pajacyków w codziennym biegu albo kilka przysiadów przed posiłkiem :) Staram się :D

  Dietetycznie miałam wieeeelką wpadę w niedzielę. Ku mojemu zdumieniu nie potrafiłam powiedzieć stop. Zjadłam z 6 pączków i 4 rurki z kremem. Jak dziś o tym myślę robi mi się niedobrze. Żeby było śmieszniej to ja nie przepadam za słodkim. Co to było ?!!!?

  Nie załamałam się ( tzn. w niedzielę tak, oczywiście). W poniedziałek wstałam z twardym postanowieniem i radosną chęcią. Czułam się i czuję do dziś jak po dobrej spowiedzi. Jak na razie treningi i dieta ok. Nawet bez bólu.Może nie zrzucę nic w tym tygodniu, ale choć odrobię tą niedzielę .

    W sobotę , za duży kroczek ,poszłam na "Kobietę pierwotną" w wykonaniu pani Śleszyńskiej i... pozostańmy przy samym fakcie.

     Pomału zaczynam myśleć o powrocie do tai chi. Zarzuciłam to z powodu braku czasu na treningi. Jeśli jest coś o czym marzę i za czym tęsknię to właśnie to : delikatna siła, powolna dynamika, czas wyciągnięty , jakby nie istniał ... w jednym ruchu, półgeście... nie goni mnie nic... jestem tylko ja, moje ciało i jego świadomość... TĘSKNIĘ !