Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zasada nr 24. Prowadź dzienniczek!

a to ciekawe,nigdy nie myślałam o tym w ten sposób ,warto spróbować :)

muszę przyznać, że kiedyś gdy prowadziłam dzienniczek udało mi się schudnąć sporo. Teraz nie prowadzę z lenistwa, ale mam zamiar zacząć (może od jutra? ;-D) żartuję! już od dziś :) natchnęłaś mnie. Poza tym nie tylko lenistwo mnie do tego zniechęca. Od prowadzenia dzienniczka blisko już do starannej kontroli jedzenia, a to jest bardzo wciągające i prowadzi mnie często do jakiejś niezdrowej obsesji związanej z jedzeniem. Proszę o post pt. jak się nie dać wciągnąć w spiralę odchudzania :-D pozdrawiam!!

Znam to, ale nie umie sie przekonać do tego, zwłaszcza jak ktoś jest upierdliwy i zagląda do notatek. Ale chyba zrobię kolejne podejście, nie sądziłam,z ę taki mały gest tyle może zdziałać.

Fakt, mi również pomogło zapisywanie wszystkich posiłków;) Szczególnie przez pierwszy miesiąc.

Popieram dzienniczek :)

hm, w sumie prowadzenie dzienniczka to dobry pomysł, zachęciłaś mnie :) powodzenia!

Dużym plusem prowadząc taki dzienniczek jest fakt, że po pewnym czasie wpisywanie tzw., grzechów zaczęłam je zastępować innymi przekąskami, które nie należały już do tej złej kategorii. Miałam jeszcze taki nawyk, że zostawiłam opakowania od cukierków, wafelków i innych wysokokalorycznych rzeczy, które zjadałam i po miesiącu zliczałam ich wartość kaloryczną porównując z ilością minut, jakie trzeba ćwiczyć, aby to spalić. Ludzie są wzrokowcami, to co zobaczą działa na wyobraźnię bardziej niż cokolwiek innego - na mnie działało. Pozdrawiam.

Dzięki Twojemu wcześniejszemu wpisowi zaczęłam czytać tą książkę i muszę powiedzieć, że jest bardzo pouczająca :D Dzięki!

ja miałam zadanie wpisywać też emocje z podkreśleniem tych przed i po jedzeniu -masakra - zaczęłam w końcu jeszcze więcej jeść. Zwykła wersja towarzyszy mi co jakiś czas ale odkąd przestałam liczyć dokładnie kalorie (i ważyć co do grama wszystko) nie jest codziennym zwyczajem

Sama, odkąd zaczęłam zapisywać, co jem i kiedy, zauważyłam pewne "nieprawidłowości", które postanowiłam zwalczyć. Przykładowo chęć na słodkie po obiedzie. :)

oj juz kilka razy brałam sie za pisanie ale jakos ciagle albo gubię zeszyt albo zapominam, ale zaczne od poniedziałku

Co jakiś czas udaje mi się, ale masz rację taki dzienniczek pomógł mi ogarnąć swój jadłospis, teraz mam pewne standardy, ale jeszcze daleko mi do ideału ;(

Ja taki dzienniczek prowadzę już pawie trzy lata i codziennie skrupulatnie wpisuję z dużą dokładnością swoje menu, godziny posiłków :)

Ja od może 2 miesięcy zapisuję to co jem i wieczorem analizuję i podliczam kcal na oko i wyrzucam do kosza.W kalendarzu zapisuję tylko ile kcal zjadłam danego dnia i czy wpadło słodkie lub niezdrowe i tyle. Ale dzięki temu skapłam się że ta moja zdrowa dieta czasem ma za dużo kcal.Dziś zjadłam 2040 kcal,było ciemne pieczywo,warzywa ,owoce,naleśniki z wielozbożowej mąki i niskosłodzonego dżemu,spaghetti z ciemnym makaronem,maślanka.Dość zdrowo i trochę kalorycznie ale dzień był bardzo aktywny to myślę że oki.Pozdrawiam.

Ja taki dzienniczek prowadzę już 2 rok ;) Nie wyobrażam sobie kontrolowania jedzenia bez tego.

Bardzo dobry pomysl, jestem za:)))

Niee, to nie dla mnie ;)

Ja już próbowałam kilka razy, ale mi nie wychodzi. Kilka dni i zapominam o pisaniu.

tak dzienniczek fajna sprawa:)))

Tak wracam często do tych moich notatek. Czasem po to, żeby sprawdzić ile dni jestem w stanie wytrzymać bez czegoś słodkiego, ile udało mi się dni przestrzegać dietę na najlepszym poziomie, ile ćwiczyłam itd. Jak prowadzę zeszycik, to bardziej się kontroluję, a gdy tylko trochę odpuszczę pisanie, to wtedy ciężko mi trzymać rytm odchudzania. Coś w tych jest ;)