Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Witajcie

Minęły już dwa tygodnie odkąd zaczęłam się odchudzać. Efekty gorzej niż mierne. Właściwie żadne. Teraz czekam na babodni więc mam wrażenie że jestem cała opuchnięta. Waga bez zmian. No cóż. Jednak zmiana trybu życia nie wpłynęła na mnie pozytywnie. W pracy siedzę ciągle za biórkiem i.....myślę o jedzeniu. Śniadania do pracy przygotowywuję sobie dzień wcześniej i trzymam w lodówce ponieważ wtedy mogę łatwiej i spokojniej zaplanować sobie co zjem. No i oszczędzam przy tym czas rano. No ale co z tego skoro w pracy muszę się ratować gorącym kubkiem (dobrze że to tylko 70 kcal) czy chlebkami kukurydzianymi (jedna kromka 24 kcal). Gdyby nie te dodatkowe przekąski to chyba bym padła z głodu. W dodatku na początku zeszłego tygodnia jeszcze nie grzali w kaloryferach, na dworze ziąb (11 stopni) a wiadomo - jak zimno to się chce jeść. Jednym słowem ten tryb dnia jakoś nie wpływa pozytywnie na moje odchudzanie. Kiedy jeszcze nie pracowałam to właściwie ciągle byłam w ruchu - a to spacery z dziećmi a to sprątanie domu, prasowanie, gotowanie. Teraz dużo tych rzeczy mi odeszło bo sprzątam tylko raz w tyg. gotuję też mniej no i nie ma spacerów. Do pracy na razie jeszcze jeżdżę autobusem (do końca miesiąca mam sieciówkę) a potem przesiadam się na własne 4 kółka. No więc odejdzie dodatkowy ruch. Niby czasu będzie więcej ale jak już wracam do domu to najgorzej że później  już mi się nie chce nigdzie wychodzić. Na dworze zimno a dzieciaki ciągle podziębione, z katarem i kaszlem. Nie wiem jak będzie jutro bo od wczoraj Amelka ma ciągle stan podgoraczkowy na zmianę z gorączką. Jeżeli w nocy dalej tak będzie to zamiast do niani to pójdę z nią do lekarza. Zobaczymy. Ale sie dzisiaj rozpisałam.!!! Mam jeszcze chwilę wolnego bo Mała śpi a mąż pojechał na finał PKO Open w tenisie więc pozaglądam teraz do Was. Mam nadzieję że Wam kochane idzie lepiej to odchudzanie niż mi. Pozdrawiam