Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
waga spada.

72,9

to na pewno też falstart albo, jak to zgrabnie nazwała MagdalenazWenus "ważenie  przepowiadające":):) bardzo mi się to spodobało :) ale i tak radocha wielka. I choć taki balsam na serce w tym bardzo stresującym dla mnie czasie. Dziękuję wszystkim, które obdarzyły mnie dobrym słowem:) W sumie to cieszę się z tego odchudzania, bo tak banalne i przyziemne sprawy potrafią odsunąć myśli od nieszczęścia i bólu. A już szczególnie aktywność fizyczna - tu Ameryki nie odkryłam- jest zbawienna wręcz. 

A co do wagi, to jestem zachwycona spadkami, poniżej 74 nie ważyłam od- z pewnością- 2004. A najprawdopodobniej jeszcze wcześniej. Moje ciało daje jeszcze wiele do życzenia, ale wytrwale ( dotąd pojęcie nieistniejące w moim słowniku) nad nim pracuję. Tłuszcz konkretnie i systematycznie zaczęłam gromadzić w 2001 roku. Na swoje uda nie mogę patrzeć bez skrzywienia się. Masuję je teraz dwa razy dzienie, i jak już wspominałam są jak biedronka, czyli całe w sińcach!!! co nie poprawia ich wyglądu :/ próbowałam smarować maścią heparynową, ale nie dała rady. Macie jakieś sposoby na sińce?

Życzę wam dziopki udanego tygodnia i spadków wagowych, jędrnego ciałka itp itd :)