Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
niepewność pogrąża mnie....

witajcie,

zerknęłam na poprzedni wpis.... ups, ale mam zaległości...
Miki ostatnio stał się bardzo wymagający
i jak mu się nie poświęca czasu to bardzo psoci..
ale dzieciak jest coraz mądrzejszy... dorośleje ten mój Bąk...
zaczyna mówić pojedyncze słówka... wszystko go interesuje..
i co najgorsze niczego się lump nie boi...
byliśmy dziś na szczepieniu, Pani Doktor tylko go zobaczyła i już mówi,
że z niego taki Łobuziak pewnie.. On nawet szczenieniem się nie przejął....
nawet nie pisnął...
a potem poleciał od razu do drzwi i robił kuku Pani Doktor do gabinetu...

co u mnie? z moją nową pracą jeszcze nic się nie wyjaśniło...
wiem narazie tyle, że mam dwie osoby w konkurencji..
mam nadzieje, że w końcu się to wszystko wyjaśni...
jestem zmęczona już tym napięciem... 
a nie ukrywam, że bardzo mi zależy na tej pracy
- bo na miejscu (5 minut z buta), bo państwowa..
fakt pieniądze mizerne.. ale grunt to się zahaczyć.. narazie na pół etatu by było..
ale w tej sytuacji potrzebowałabym tylko opieki dla Mikołaja co trzecie tydzień..
a tak zająłby się nim mój Szanowny Mąż...
ale nawet nie chce marzyć....
jutro będę dzwonić co dalej... 

bardzo potrzebuje jakieś stabilizacji, bo chyba się nerwowo wykończę..
w tym tygodniu i tak siedzę w domu, bo moi rodzice pojechali nad morze na tydzień..
więc nie miałabym i tak z kim Mikołaja zostawić...
ale szefowa wie, że szukam czegoś bliżej...
próbuje się skupić i jakoś przygotować do dalszego etapu rekrutacji,
ale wiecie jak to z małym dzieckiem...

szybko poczytam co u Was...
i do dzieła...

dobrej nocy