Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
wrr.. no żesz...

witam ponownie,  

Czy wy też macie takie momenty, że tego wszystkiego już jest za dużo, dość i najchętniej rzuciłybyście się z 10-piętrowego wieżowca ?? Ja mam ostatnio takich momentów coraz więcej. Myślałam, że jakoś temat "chrzcin" rozwiązałam.. że wszyscy rozumieją jaka jest sytuacja... że Mikołaj chory, że nie chce prowokować sytuacji, który mogłyby doprowadzić do jeszcze większego pogromu w naszym domu.. byłam w błędzie... ku.. Zadzwoniłam rano do Babci, poinformowałam, że Mikołaj chory więc nic nie robimy, bo nie chce Franczeska narażać na dodatkowe zarazki.. że jeśli się nie zarazi do niedzieli od Mikołaja to przyjadą tylko moi rodzice (zostaną w domu z Mikołajem) i chrzestni... sami pojedziemy do kościoła i tyle.. niby ok zrozumiała.. rozmawiam z Mamą przez telefon popołudniu, a ta mi mówi, że przyjechała babcia rzuciła na stół trzy koperty i powiedziała, że to dla dzieci i że mają się jutro dobrze bawić, odwróciła się na pięcie i poszła..  Mama zdążyła jej tylko w drzwiach powiedzieć, że nic nie robimy przecież, że dzieci chore...

ja te chrzciny robię teraz ze względu na ich głupie docinki, że ile to czekać będziemy, że on zaraz sam do ołtarza pójdzie.. a gdy się zdecydowaliśmy to teraz taka sytuacja... co poradzę, że Mikołaj chory.... ciekawe kto potem będzie za mnie w szpitalu siedzieć gdyby Franczesko musiał dostać antybiotyk... kto się Mikołajem zajmie.. Franczesko ma dopiero 10 tyg...  kur.....

a jakby tego było mało druga babcia wylądowała w szpitalu ze stanem przedzawałowym...