Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
miłościa mi tu pachnie

Jak to wszystko się pozmieniało, jestem innym człowiekiem.  W Środę mina miesiąc mojego detoksu cukrowego i jest miód malina. Zjadłam w moja miesięcznicę snikersa, tak po prostu bo chwiałam, byłam pewna w 100% , ze nie ruszy lawina pochłaniania cukru. I wiecie co sie stało? Ten baton mi nawet nie smakował, był taki bez smaku, nawet nie słodki tylko taki byle jaki. Żadnych fajerwerków nie bylo, tym bardziej ze ja wcale nie czekałam na ten moment, bo mnie przestało ciągnąc do słodyczy. Tak jak by mi zobojętniały. 

Widze pewna zależność, mam coraz większą ochotę na zdrowe produkty, idąc za ciosem chce jeść zdrowiej , tak sama dla siebie dla zdrowia dla lepszego samopoczucia. Od dzisiaj  2tys.zdrowych kalorii poszło w ruch. Chce spróbować, dobrze sie czuć.

 Moja przemiana  jest bardzo widoczna, czuje sie cudownie, wiecie ja nic nie schudłam na wadze jest ok. 80kg. ja ich kompletnie nie widzę, nie czuje ich. Praktykuję jogę prawie codzienne  i odpływam przy niej, tu nie mam przymusu, tu nie mam planu,  mi sie zawsze chce, czasem odpuszczam i nie mam wyrzutów. Słucham ciała. jestem coraz bardziej rozciągnięta, gibka, ogromna różnice widzę w oddechu, wczoraj jadac do pracy rowerem przy nie najmniejszym wietrze czułam jak moje płuca  nie maja "końca" jakie to cudowne uczucie. Joga mnie nakręca, joga mnie uspokaja. Widzę jak działa na moje myślenie, jak ja inaczej na siebie patrzę. Zdecydowanie mogę napisać ze joga uzdrawia umysł i ciało. 

 Do mojej przemiany bardzo przyczynił sie również minimalizm, w sumie moim zdaniem ma bardzo wiele wspólnego z joga. Obiecywałam Wam ostatnio wpis o minimalizmie, układam go w głowie ale to bardzo obszerny temat, nawet na etapie którym jestem obecnie, a tak wiele jeszcze przede mną.

Po wielu latach męczarni,  walczeniu z kilogramami, nie akceptowaniu siebie, walka  z kompulsami pisze  nieskromnie ja siebie lubie i to   nawet bardzo, a moze jakaś miłośc z tego wynikanie. 

Dbajcie o siebie. buzie w nuzie.*