Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Marzec 16/31. O rety, rety.

O rety, rety berety.

To aż tydzień tu mnie nie było? 

Powiem szczerze, dzień bez Vitali jest złym dniem.Brak tej codziennej spowiedzi z grzeszków sprawia że człowiek ma na nie ochotę.

Przez ten czas było zdrowo, choć niekoniecznie tak jak planowałam. Zdarzyły się dwa dni kiedy śniadanie zjadałam bardzo późno i cały dzień już dojadałam, nawet poza godzinami posiłków. To był zdecydowanie mój najsłabszy tydzień. Ćwiczenia były 3 razy. Na dniach ma przyjść @ więc ważenia i mierzenia jutro nie będzie. 

Dzisiaj wracam na dobre tory. Do wciśnięcia się w starą kieckę mam jeszcze dwa miesiące. Z rozmiaru 46 zeszłam na 44, sporadycznie 42 zależnie od kroju. Uda wchodzą w spodnie w rozmiarze 42, z pasem jeszcze delikatnie za ciasno ale wkrótce dopnę się :D

Zaliczyłam kolejny komplement od osoby, która za każdym razem zauważała przyrost wagi. Jest git.

Mąż mój kochany też się przełamuje i zaczyna po trochu ćwiczyć wieczorami. Juz spadło mu 2 kg w tydzień. Póki jest na moim jadle to będzie chudł, ale jak znów zacznie się stołowanie w pracy to zaś będzie narzekał ze tyje.

Tyle u mnie. Wolnym czasem zajrzę do Was. Postaram się częściej pisać, przynajmniej raz na dwa dni. 

Papa, pozdrawiam.