Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
[8] Podsumowanie tygodnia — 29.06. - 05.07.

Witam ponownie 😊 

1. Kalorie — 7/7 — Wciąż jem po 2000 kcal i jest dobrze. Co jakiś czas, wraz ze spadkiem kilogramów, sprawdzam swoje zapotrzebowanie i dbam, by deficyt wynosił około 10%. Nie chcę na razie większego (zdrowy deficyt kaloryczny to 10-15%), bo pomimo że mamy dopiero lipiec, moje myśli są już przy zimie, która może okazać się być problematyczna pod względem aktywności, bo jak widzicie preferuję ruch na powietrzu, a nie wiem, czym w tym roku zaskoczy nas ta pora roku. Może okazać się, że będzie w cholerę zimno i na tyle nieprzyjemnie, że nie dam rady się za dużo na dworze ruszać. Dlatego wtedy będzie trzeba pokombinować z kaloriami "jedzeniowymi". 

Chyba serio się w to wkręciłam, jeśli latem mam już opracowany plan na grudzień. 😂 Organizacja przede wszystkim. 

2. Woda — 7/7 — Git majonez 👌

3. Spacery/marsze — 34.59 km — Mało, bo w tym tygodniu zabrakło czasu na dłuższe spacery. Tylko wyprowadzenie psa i tyle.

4. Aplikacja: Ćwiczenia dla kobiet — 5/5 — Prawie kolejny miesiąc ćwiczeń za mną. Ciężko mi powiedzieć, czy coś dają, ale wykonywanie ich wciąż stanowi niemały problem. Niby kilka ćwiczeń, a człowiek poci się jak mały wieprzek. 🐷

5. Skakanka: poniedziałek, wtorek – 2000; Od lipca zmieniam formę skakania — codziennie, zaczynam od 15 min, w zamiarze mając pod koniec miesiąca dojść do 30 minut. Od teraz skaczę w seriach 1-minutowych, z 10 s przerwą. — Zabawne jest to, że już dawno dawno ustaliłam sobie, że w lipcu skaczę "minutowo". Pewnego dnia wchodzę na Vitalię, a tam wyzwanie skakankowe, gdzie wpisujemy właśnie minuty. Najlepsza niespodzianka ever 😆. Czyli podsumowując, przeskakałam 129 minut. 

Ten tydzień bez ważenia, bo nastał okres i chodzę napompowana. Cieszy mnie jedynie to, że mam to szczęście, że rzadko kiedy przechodzę boleści podczas tego niekomfortowego czasu, więc ćwiczenia bez problemu dałam radę wykonać. 

Dziś krótko, bo nic się u mnie szczególnego nie dzieje. Miałam w cholerę nieciekawy tydzień pod względem samopoczucia. Chodziłam jakaś nieprzytomna i bez energii nawet do zwykłego oddychania. Ale jakoś udawało mi się spinać pośladki, żeby przynajmniej te ćwiczeniowe minimum wykonać. 

Do następnego, kobitki drogie 😀