Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
[9] Podsumowanie tygodnia — 06.07. - 12.07.

Witam serdecznie 😊

Ogarnęłam się. Jest dobrze 👍 

1. Kalorie — 6/7 — Maminy serniczek ze mną wygrał 🥧

2. Woda — 7 /7 — Odinstalowałam apkę do pilnowania wody. Od teraz pilnuję się sama. Będąc w temacie picia, to ogólnie ostatnio przeżyłam szok, bo uświadomiłam sobie, że nie pamiętam kiedy ostatni raz piłam herbatę... Z samego rana kawa, potem woda, woda, woda, czasami druga kawa (raczej rozpuszczalna, czy jakaś inka), a potem znowu woda, woda, woda.

3. Spacery/marsze — 45.04 km — Czwartek, piątek deszczowe w cholerę, ale za to w weekend nadrobiłam.

4. Aplikacja: Ćwiczenia dla kobiet — 6/6 — Zaczęłam trzeci miesiąc z aplikacją. Jestem z siebie dumna, że wciąż sobie ćwiczę. 

5. Skakanka — 106 min — Uciekło mi 5 min treningu w czwartek, bo złapał mnie deszcz. Cóż, z pogodą nie wygram. A w niedzielę zrobiłam sobie wolne. Ogólnie to muszę się pochwalić, że mimo iż wciąż się plączę w skakance, robienie małych trików idzie mi coraz lepiej. Lubię przeplatać klasyczne skakanie na dwóch nogach ze skakaniem "pajacykiem", do przodu i do tyłu, a ostatnio naprzemiennie na dwóch nogach (czego wcześniej nie byłam w stanie robić w ogóle). Ciężej idzie skakanie na jednej nodze, ale staram się po te dziesięć razy na jedną nogę podczas treningu skoczyć. Ogólnie dzięki takiej różnorodności jakoś mi szybciej czas leci i samo skakanie jest przyjemniejsze. 

Waga:

Sprzed dwóch tygodni:

85.9 kg

Obecnie:

84.7 kg

Spadek:

- 1.2 kg

Szczerze, mentalnie byłam już przygotowywana na to, że początek tego miesiąca będzie słaby i spadek wyniesie coś na granicy 0.2 kg, albo ujrzę na wadze taką samą liczbę, jak ostatnio. A tutaj taka niespodzianka. Okresowy tydzień + chujnia sampoczuciowa jednak nie wpłynęły zbyt tragicznie na moje spadki.Od kilku tygodni cały czas chudnę, waga nie skacze w górę, co samo w sobie uznaję za przeogromny sukces. 

Oczywiście już gdzieś tam w głowie są marzenia o tym, że zejdę poniżej 80 kg, a potem zobaczę na pasku: Sukces osiągnięty. 

Oczywiście marzy mi się, by stało się to jak najszybciej. Ale gdy zaczynam tak myśleć i kminić, jakby tu coś przyśpieszyć, sprzedaję sobie mentalnego plaskacza, przypominając sobie podejście odchudzania nr 1 i to, jak zbyt duże oczekiwania szlag jasny trafił. I jak bardzo zadziałało to na moją psychikę. 

Nie chcę tego. Nie potrzebuję tego. I nie zamierzam kombinować. Powoli i na spokojnie. To moje motto ostatnich tygodni. 

Głęboki oddech i do przodu. 

A na koniec, kolejny mały sukces do kolekcji. 

Pozbyłam się 10 kilogramów balastu. 

Moją pierwszą myślą było, że w sumie mogłabym zrobić z tej okazji jakieś większe podsumowanie z obwodami i może jakimś zdjęciem. Szybko jednak uświadomiłam sobie dwie rzeczy. 

1. Pierwsze pomiary z początku tego podejścia do odchudzania mam zrobione przy wadze 91 kg, czyli wtedy, gdy zaczęłam pisać o mojej redukcji tutaj. 

2. Zdjęcia za to robiłam ważąc 88.7 kg. 

Przez to moje wewnętrzne natręctwo nie pozwala mi w tym momencie zrobić podsumowania, bo w oparciu o wyżej podane informacje, różnica widoczna na zdjęciach/pomiarach nie będzie wynosiła 10 kilogramów. Czyli plan się rypnął po całości 😂😂😂 Moje niegarnięcie mocno mnie rozbawiło. 

Do usłyszenia za tydzień, damy moje drogie 😽