Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Siedzę i jem

Właściwie za póżno wstałam, ale jak przypomniałam sobie, ze na pewno schudłam, wstałam (to juz chyba faza świra). Rzeczywiście - schudłam ciut, ale wyrażnie. Więc w świetnym humorze poszłam budzić małych. W sumie od 24. 11. chudnę, z chwilą przerwy na wieczorne suszone jabłka w ilości masakra (goście... a ja meduza, bo kto namawiał, by tyle jeść?) i sushi (namawiali, ale można było mniej - meduza). dziś nie powinno być meduzy, bo jestem bez gościowa;-)/ wczoraj łaziłam po mej wspaniałej instytucji z kefirem, jak tarczą przeciw wszystkim szybkim ciasteczkom, bułeczkom, batonikom, i dziś na wadze mnie chwalą. 

WIec śniadanko wg przepisu, nieco zmodyfikowane, i potem robota. Ćwiczyć będę wieczorem - raz, wszyscy juz śpią  (krępujące i niemiłe, jak ciągle ktoś coś chce, prosi, opowiada a ja przerywam), dwa że mnie to rozluźnia i odstresowuje, idę spać jak zadowolony szczeniak, co sie wybiegał, choć minęłam wczoraj lustro, o rany, jaka ja jestem gruba! Ale nic, dietka, jutro sie zważę. Będzie lepiej. 

Tak, to chyba faza świra, ale te 0,3 kg mniej naprawde daje mi miłe poczucie, ze mogę. Jak na mnie to dużo, nawet jeśli jeszcze wyglądam jak dmuchana lala z fałdami i oponkami. No to narazie;-)