Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Doopa... dzień 1. waga 73kg!

Dużo się u mnie dzieje... od połowy listopada nie mam żadnego ruchu... kręgosłup się zbuntował, nie mogłam się schylać, nie mogłam leżeć, siedzieć i właściwie to samo chodzenie sprawiało mi ból... . Musiałam zrezygnować z pracy... .  Teraz jest dużo lepiej, jeżdżę na rehabilitacje, ćwiczenia, zabiegi... od 6 marca zaczynam też zabiegi w sanatorium pod Krakowem... . W każdym razie to, że przestałam się ruszać spowodowało, że popadłam w jakieś totalne przygnębienie. Myśl, że jestem zależna od Pana M., że musi mi pomagać w obowiązkach domowych, bo nawet po psią miskę nie można się było schylić, trudno się było ubrać... jeszcze bardziej mnie dobijało... a co za tym idzie... przygnębienie + brak ruchu+ leżenie = obrastanie w tłuszcz! I dlatego tu znów jestem... . Muszę wrócić na dobrą drogę, bo patrzeć na siebie nie mogę, a skoro ja widzę, że tyję, to Pan M. też to widzi i będzie źle, bardzo źle... 

Nie czekam do poniedziałku, zaczynam od dziś, od zaraz... . Ćwiczyć nie mogę, więc muszę mocno ograniczyć kalorie, myślę, że do 1200, wiem, wiem... powinnam do 1000kcal. ale wiem, że nie wytrzymam i zacznę podjadać, oszukiwać, to lepiej niech już będzie te 1200kcal. Od przyszłego tygodniu zacznę jeździć na basen, jeśli tylko odpuszczą trochę mrozy, bo nie chciałabym się przeziębić. 

Posiedziałam chwilę przy komputerze i już mam dość, już mnie boli, muszę zrobić 10x3 serie przeprostów, a na 11 h. jadę na rehabilitację. Miłego dnia Wam życzę i udanego weekendu.