Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Kalendarzowa jesień z przytupem :)

ja ciągle odwlekam decyzję o dziecku ale wiem, że nawet jesli nie bedziemy miec swojego - czy z wyboru czy innych przyczyn, to pewnie i tak adoptuję jakieś samotne dziecko, nawet kilkuletnie bo zawsze marzyłam o tym odkąd pamiętam.

Marta, ja tam sie nie znam , ale znam bardzo grube dziewczyny co zachodziły w ciąże bez problemu , nawet te co miały skrobanki za młodu ... ale nie o tym chciałam pisać.... mieszkałam kiedys na blokach a pode mna pani Kasia.... starali sie o dziecko 11 lat, moim zdaniem okropnie dużo, wywalili mase kasy na leki i terapię!!!! co za bezsens z tymi terapiami , Kasia miała 4 inseminacje, po 10 tysi każda, kuracje hormonalna, wszystko w pizdu.... oni tez nie chcieli adopcji , nie mieli tyle wiary i siły w sobie by pokochac obce dziecko, zdecydowali sie wreszcie na in vitro, zapożyczyli sie okropnie , zamrozili kilka jajeczek w razie W, mimo że i on i ona byli zdrowi i płodni nie wiadomo czemu tych dzieci nie było...., po in vitro urodziła pięknego zdrowego chłopca, nie ukrywała tego , połowa bab na ulicy przestała sie do niej odzywać- takie debilne czasy lata 90-te , gdzie dziecko z probówki było kosmosem ....po urodzeniu synka, będąc pewna że nie może o własnych siłach zajśc w ciążę, współżyła bez zabezpieczenia, po 3 miesiącach od porodu synka zaszła w ciąże ot tak, bez planowania i była w ogromnym szoku , cos sie w niej odblokowało......, urodziła córkę, a po 8 miesiącach od córki , mimo spirali - musiała dac odpocząc org, od hormonów, zaszła w ciąże z blizniakami ....w ciągu 3 lat urodziła 4 dzieci , po 11 latach walki o kazdy płodny dzień.....a in vitro miała tylko raz i była przed 40-tką....po bliźniakach - a była cesarka dała sie podwiązać, bo bała sie ze w ciągu kilku miesięcy znów zajdzie w ciążę....:) Marta , życze ci aby to in vitro otworzyło ci drogę na wymarzone dziecko /dzieci , może nie czwórke ale cuda sie zdarzają, czy z Św Rita, czy kuracjami medycznymi ..... jak czujesz to idź do wróżki, albo zaparz herbatki z liści maliny, pokrzywy i koniczyny , i naprawiaj sie od środka :), musisz wierzyć.... będzie dobrze

Oj kochana mogę się rozpisać... Przede wszystkim zadbaj o zdrowie i swoje ciało. Ale ciało jako całokształt. 17 kg to sporo, jednak nie ma się co obwiniać, bo to już było. Wiem., wiem łatwo się mówi, sama się emocjonalnie chlastam, ale ja nie o tym. Zajmij się zdrowym jedzeniem, aktywnością i takim trochę podejściem ZEN do swojego życia. Wiem, że jesteś pracowita, ale czasem warto usiąść na pupce i tak zwyczajnie poleżeć, porozmyślać i pomodlić się poprostu. W takiej głębokiej komplentacji pomaga post o serdecznie plecak lekturę na temat postu leczniczego Dr Dąbrowskiej. Wiele kobiet daje świadectwo, że po kilku postach zaszły w ciążę :) Poczytaj i może zadziałaj w tym kierunku. Z tego co wiem mieszkasz blisko Krakowa. Wybierz się do kościoła (Gdzieś na Kazimierzu on jest) gdzie są relikwie Św Rity. Pomodlić się warto, mnie pomogła bardzo. I ostania mogą rada... Też nie mogę mieć dzieci, przepłakałam wiele nocy i pytałam dlaczego? Odpowiedź przyszła... Teraz wiem, że macierzyństwo nie było dla mnie. Lubię dzieci, kocham te w mojej rodzinie, ale po za tym mam też inne "miłości" w życiu i to im poświęciłam mój czas i środki. Wierzę, że bardzo chcesz mieć dziecko, jednak czasem Bóg ma da nas inny plan... I tu być może adopcja :) Może chce żebyś komuś podarowała prezent w postaci matczynej miłości. Nie płacz, już wystarczy łez. Czas na działanie i wiarę w siebie, że dasz radę, tak jak dajesz radę ze wszystkim innym :) Z czym np ja nie daje... Może się wydać to śmieszne, ale ja bym nie dała rady z ogródkiem, przetworami i domowymi obowiązkami. Wiem to bo Gary w zalewie wołają me imię :) hihi także głową do góry, bo taka Pani Domu I strażniczka domowego ogniska jak ty może wiele :) do dzieła

Komentarz został usunięty

Komentarz został usunięty

Szkoda, że zaprzepaściłas te 17 kg bo jest dużo. Teraz bierz się za siebie udowodniłaś juz ze jak chcesz to możesz. Nie poddawaj się. Nadzieja umiera ostatnia. A adopcja niemowlaka. Na pewno pokochalibyscie jak swoje. Pieska swojego na pewno kochasz. Ja mam teraz kotka od 4 miesięcy i go kocham. Nie sądziłam ze tak można pokochać zwierzę. Moja kuzynka tez nie może zajść w ciążę ale jak na ten temat z nią porozmawiać to tylko na mnie fukła. Podobno w Krakowie jest klinika leczenia niepłodności. Czytałam kiedyś že bardzo pomaga kobiecie schidniecie w zajściu w ciążę. Nie poddawaj się schudnij i walcz dalej. A w Polsce można mieć zastępczą matkę?

A miałaś symulacje clostilbegytem? Nie rozwazalisvie nigdy adopcji?

Nie martw się dasz radę...tyle razy już udało ci się schudnąć to i tym razem się uda .. jeszcze doczekasz się swojego dzidziusia ..jesteś młoda ...wszystko przed tobą ...buziaki

Marta :-) nie wiem jak mogę Cię pocieszyć , ale pamiętaj , że nadzieja umiera ostatnia ! Sama wiesz , ze musisz wziąć się za odchudzanie , bo napewno jak sama widzisz zbędne kilogramy żle wpływają na Twoje zdrowie , a jesteś jeszcze młodą. , piękna kobietą i wierzę ze kiedyś zostaniesz mamą, warto walczyć ! Ja też przez rok utyłam 10 kg , co fatalnie wpływa na psychikę , ale staram się myśleć pozytywnie :-) Źyczę Ci dużo zdrowia i mocno trzymam kciuki za efekty w odchudzaniu ! Miłego dnia Ci życzę ! Ą

Martus - nie poddawaj sie. Jeszcze jestes młoda. U nas w stolicy chybabym juz czesciowo finansują in vitro. Zorientuj sie, moze i u Was tez? Wierze, ze będzie dobrze. W którym kierunku? Nie wiem. Na pewno o siebie dbaj, to taki stan na pewno zaowocuje! Ciesze sie, ze wróciłaś do konta plus, bo od razu tu przytulniej u Ciebie!!

Przykro mi to czytac :( wiem jak bardzo chcesz dzieciaka i bylabys super mama. Mi lekarz powiedzial ze przy BMI powyzej 30 stymulacja nie ma wiekszego sensu i podnosi szanse o cale 2%... dlatego ja nawet nie kombinowalam. In vitro - 25% szansy... i duzo znam przypadkow, ze jak dziewczyny schudly to same zaszly w ciaze bo owulacja wrocila. To moze dai sobie pare miesiecy wytchnienia i wsadz energie w spadek wagi? Kazda opcja ktora moze przyblizyc Cie do bycia mama jest warta rozpatrzenia. Bardzo Ci wspolczuje. Swoje tez po cichu wylalam az w koncu zaczelam skupiac sie nad tym co mam w zyciu zamiast czego nie mam i gdy odpuscilam ten temat jestem szczesliwa.

Kurcze wiem jak to jest starac sie dlugo o dziecko. Mi sie nie udalo, a przeszlam przez wszystko co mozliwe, ale ja pozniej zaczynalam, bo dopiero od 35 roku zycia. Jestes jeszcze wystarczajaco mloda, zeby sie udalo. Kiedys na forum dla staraczek byla dieta na plodnosc i po niej faktycznie mialam lepsze owulacje. Ale to forum dzialalo pare lat temu, poszukam w starych ulubionych. Dopoki nie masz 40-tki to wszystko jest mozliwe, pozniej to juz lut szczescia, ale tez moze sie udac. Walcz poki jest nadzieja, wiem jak ciezko jest psychicznie, bede trzymac kciuki za Ciebie. I pierwszy raz w zyciu lubie jesien, dlugie wieczory i te sprawy, jesien moze byc naprawde przyjemna

Oh jak cudownie ze ktoś mnie rozumie z tą pogodą :D ja dziś z radością wlozylam kurtkę podszyta futerkiem i świętuje odejście lata! Także ja również należę do tych zimnolubnych :) słuchaj waga jaka jest to jest, działamy i będzie coraz mniej! A lekarz Ci nie mówił ze np gdybyś zrzucila 40-50 kg to stymulacja mogłaby się powieść? I nie mów ze juz na dziecko ostatni dzwonek, jesteś młoda kobieta i masz jezcze dużo czasu, ja mam koleżanki które mają 30 lat i są singielkami i uważają że wszystko przed nimi :) i ja też tak myślę, nie spinaj się, działaj z wagą i to może być klucz do sukcesu. Z dużą otyłością trudno zajść i takie są fakty :( może in vitro nie być konieczne jeśli dasz czadu z chudnieciem :)

Znam dobrego diwtetyka, ktory moglyby Ci pomoc. Chcialabys sprobować? Przez neta

Wg mnie za bardzo się starasz. To widać po twoich wpisach. Nie wszytko musi być idealne. Pozdrawiam i przytulam.

ja uważam, że jesteś jeszcze młoda :) jak naprawisz swoje ciało to może i bejbuś się mały pojawi. masz jeszcze duuuuuuuuuużo czasu. wiesz, że dziś pierwsze dziecko można spokojnie rodzić nawet po 40. tce, choć to budzi może wewnętrzny sprzeciw co niektórych. na pewno zdążysz :) ja marzę o własnym psie. tyle mi pozostało ;) życzę duuużo zdrówka i opamiętania się. rzeczywiście 17 kg nadwyżki to sporo. nie wiem co Ci się stało, ze aż tak przytyłaś. musiałaś się chyba załamać, że sobie dogadzałaś. w cukrzycy tyje się też zdecydowanie szybciej. trzymam kciuki, żeby wszystkie Twoje problemy się porozwiązywały na korzyść :) dasz radę jak się zaprzesz. sama wiesz, że to dla Twojego dobra, dla siebie, prawda? jaką masz teraz motywację do dbania o siebie? mam nadzieję, że dużą :)

kochana ja od maja 20 kg ..... no cóz życie ruszamy ....gonie cie ! buziol