Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
tydzień 14ty dzień 4ty

Dziś miałam streczing i robiłam go na raty, bo ciągle ktoś mi przeszkadzał, jakby wszyscy się zwiedzieli kiedy mi głowę zawracać ;) Ale ważne, że skończyłam.
U mnie znowu pochmurno i niezbyt przyjemnie, a moje bieganie.... dla mnie jeszcze jest za zimno, miałam chęci się przełamać, ale mąż namówił mnie żebym jeszcze poczekała, bo bieganie ma mi sprawiać przyjemność, a on mnie zna i wie, że to byłoby poświęcenie się.
Co gorsza waga mi wciąż stoi, tzn skacze + - kilogram i jakoś nie chce zejść niżej.
Ale mimo, że przyjemnie byłoby zobaczyć niższą wagę to zaczęłam podchodzić do tego jak do wiosny, będzie to będzie.
Ważne, że w ciuchach co rusz widzę zmianę i przestałam nosić namioty.
Zaczynam nosić spódnice, wczoraj kupiłam pierwszy raz od kilku lat cienkie rajstopy i planuję je włożyć ;)
A w ogóle to czuję się jakaś ociężała, niby w czasie treningu jest ok, a potem to tak jakbym nie trenowała, nie czuję się rozruszana, tylko taka spowolniona, na wolnych obrotach.
Mam nadzieję, że to brak wiosny, a ona ma zaraz przyjść i wszystko przejdzie.
Znajomi mają podobnie... 
Dziewczyny zaczynają się chwalić swoimi 100 dniami, bo tak jakoś sporo z nas zaczęło po nowym roku, ciekawe dlaczego? ;)
Mi mija 100 za trzy dni. I w sumie nie jest źle, zjechałam sporo z cm, wagowo też, kondycję poprawiłam niesamowicie, poznałam kilka fajnych dziewczyn bez których pewnie bym dawno odpuściła i w sumie to chce mi się po prostu się chce...oby tak dalej.
Koniec podsumowań, trzeba iść robić obiad, dziś spagetti z pełnego makaronu (do dostania w lidlu), mięso z szynki (mogło być drobiowe, ale to też chudziutkie) i przecier pomidorowy. Mniam, aż zrobiłam się głodna.