Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień #38 - trochę więceeeej poproszę!! :))

Mój nowy- może nie taki nowy... przyjaciel. 

Muszę trochę więcej się z nim ''kochać''... 

Powiem Wam, że tak naprawdę tyle ile ćwiczę.. nie wystarcza mi.. czuję jakiś niedosyt, czuję się pusta.. haha a ja już ćwiczę ponad 100minut dziennie... 

Coraz bardziej widzę zarys mięśni, które wyłaniają się z coraz mniejszego tłuszczu na brzuchu.. 

Jeszcze trochę oponki mam, dlatego, chcę trochę więcej cardio... :) 

''Im cięższy trening, tym lepsze efekty'' - chyba mają z tym racje! 

Podczas gdy wczoraj, cała moja rodzinka bawiła się do późna w nocy, pili, balowali.. ja spałam. Sen to moja regeneracja. Nie robię sobie żadnych przerw, nie odmawiam sobie treningu- od 38dni trening to moja codzienność, najprzyjemniejszy w całym dniu.. Nawet sobie nie dopuszczam do myśli że dzisiaj nie będę ćwiczyć!... A jak już mi coś takiego przejdzie przez myśl, mówię sobie ''pamiętaj czemu zaczęłaś''  ''twoje ciało może więcej niż podpowiada Ci twój umysł- ahh ta Ewka :D ''    ''jesteś jeden dzień bliżej'' ..... no i po prostu nie umiem powiedzieć NIE! :) 

Gdy Ci smutno, gdy Ci źle, włącz killera-wypoć się :) haha 

Nigdy nie mogłam polegać no swoich przyjaciołach... I dobrze. To mi dało jeszcze większego kopa. Dzisiaj zobaczyłam zdjęcie, gdzie jest napisane że Samotność jest domeną silnych. Słaby trzymają się w grupie.    I chyba w tym chodzi o mnie.. hehe 

Podczas gdy oni, na lekcji wyciągają paczki chipsów, kit-katy, marsy, i różne, ja siedzę uśmiechnięta, i mówię sobie że cieszę się że ja już taka nie jestem.. W lato wyjdzie cała nasza praca, całe nasze łzy, poty.. na jaw.

Zaszłam za daleko. nie mogę się poddać.

Miłegoooo czwartku!