Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzisiaj nie napiszę pamiętnika , bo to już za
późno...

No i tak, dzisiaj nie napiszę, bo  zaraz będzie trzeba iść spać , poniewaz o piątej wstajemy do pracy... Chciałam tylko pozdrowić znajomych i nieznajomych , bo wszyscy są znajomymi.... Nie napiszę,- tylko zajrzałam bo dwa dni miałam zajęte, ponieważ celebrowaliśmy przyjazd mojego zięcia z Afrykii...  Celebrowaliśmy - jak to Anglicy mówią, bo oni wszystkie różne okoliczności, i święta celebrują...A więc było nie dietowo, zjadłam strasznie dużo protein, różnych mięs i ryb, ale to tak trzeba było rodzinnie... no i trochę ciasta nawet, ale juz mi brakuje tego mojego dreszczyku emocji, tzn mojego tego stanu dietowego, głodnawo, pustawo, waga idzie w dół, mam nadzieję ,że przez to ustępstwo nic się nie popsuje...?  myslę, a niechby się chciało popsuć to rozprawie sie z tym chochlikiem , który czasem lubi wtrącić się i namieszać ... Jeszcze czego ! ... Bo chcę i trzeba znowu poczuć sie w swoim sosie, - prawda ? ...Patrzę, jaki stoi tu przede mną prezent od Emmanuela. Dostałam taką rzeźbioną misę , którą trzyma trzech ludzi. Jest to taka rzeźbba , a ci ludzie wyrzeźbieni sa z jednego kawałka drewna, a są splecieni, nie do rozłożenia, - ciekawe ...Cieszę się jak dziecko, bo jakoś tak wżyciu nikt mnie nie rozpieszczał, dlatego cieszy mnie każdy przejaw serdeczności, - nie to ,że nie rozpieszczał, tylko psychicznie gnębił, a wtedy nawet jak sie i cos dostawało, to wszystko utonęło w tym morzu nienawiści, i  ordynarności... Patrzcie - morze nienawiści, - aaaa, to chyba spiewa Lady Pank siódme morze nienawiści..., też ładne...  To pożegnam sie już chyba kochani,,, dobranoc ... Umiecie się tez tak cieszyć drobnymi rzeczami ?.. To fajna rzecz, kto nie potrafi, niech sie tego nauczy, naprawdę, ale mam nadzieję ,że to mi sie tak tylko wydaje,że ludzie  nie potrafią się cieszyć.... cześć