Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
U lekarza

Iwonko, i jeszcze pomysl o sobie - czy Ty chcialabys, zeby ktos Cie trzymal gdzies w zlotej klatce, dla Twojego dobra, zapewnial Ci wszystko, czy chcialabys raczej znosic ciezkosci choroby , ale u siebie ?

Iwonko, a co gdybys Mamusie do tej Polski odwiozla ? Bo starasz sie o nia, ale ona cierpi jak nie jest u siebie. Moze starasz sie jej dac wszystko co potrzeba, ale nie dajesz jej tego, co dla niej najwazniejsze - pobytu we wlasnym domu. Moze ona wolalaby sie czuc gorzej, byc sama, miec klopoty - ale byc u siebie ! Co z tego, jak jej sie troche zdrowie poprawi , jak psychika cierpi i serce placze ? Mialam tesciowa, mogla mieszkac u nas, ale wolala byc u siebie i znosic ciezkosci choroby i starosci sama u siebie. Bo nawet jak upadla i nie mogla wstac i czekala, az przyjdzie opiekunka, to wolala byc u siebie. Chodzila do niej placona opiekunka 2 razy dziennie . Tesciowa z dehydratacji skonczyla w szpitalu a potem miala isc do domu starcow, ale ciagle w swoim miescie, znala tu ludzi, z okna patrzala na znajome miasto , z kobietami w szpitalu miala wspolnych znajomych . Chociaz bardziej chora niz by byla u mnie czy u corki - ale byla szczesliwa, ze jest u siebie czy w swoim miescie, gdzie zyla cale zycie. Wiedziala, ze jak jej tylko bedzie lepiej, to znowu bedzie w swoim mieszkaniu i cieszyla sie. Nawet zgodzila sie na dom starcow, ale w swoim miescie ! Niestety, nie wyszla juz z tego szpitala.

Słoneczko wiem,że nie jest ci łatwo z tym Mamy gadaniem o powrocie do Polski. Bądź twarda i stawiaj warunki bo inaczej się nie da. Co do lekarzy u nas to fakt kasę biorą i nie zawsze nam pomagają. Buziaki ,trzymaj się i bądź harda. Powodzenia i wytrwałości:)

Nie załamuj się dziewczyno...wiem,ze Ci ciezko./mam to w domu ale jeszcze gorzej/Dbaj o swoja psychike i "olewaj" słowa o wyjeżdzie. Nikt tak jak Ty nie wie najlepiej co dla mamy jest dobre i tego się trzymaj.....ja jak mam takie momenty to śpiewam jej /nucę/ jakieś stare przeboje i obie sie zasmiewamy...i oto chodzi....no i spacery...Musisz być silna i dbać o siebie...Sciskam bo wiem że ci sie należy.....

iwonko, Twojej mamie zycze duzo zdrowka a Tobie jeszcze wiecej cierpliwosci. Trzymaj sie kochana :)

Trzymajcie sie obie!

Masz się biedactwo z tą mamą, wiadomo że tęskni, ale nie wiadomo co jej mówić, współczuję Ci, życzę dużo siły i pozdrawiam serdecznie :-)

Ciężka sprawa z mamą. Chyba nie masz wyjścia i MUSISZ nauczyć się "olewać" temat powrotu do Polski,bo faktycznie sama się posypiesz.

Ja tez chyba kiedyś polecalam mamie fizjoterapeutke.

Ale suplementacja wit. B12 u starszych osób i ogólnie u wielu osób z problemami trawiennymi jest bez sensu. Ona się wchłania tylko w bardzo krótkim odcinku jelita i dlatego najczęściej jest problem z niedoborem. Sensowne jest podawanie dożylne albo domięśniowe. A paracetamol to jeden z głównych czynników (po alkoholu)i niewydolności wątroby. I o ile wit. B 12 nie zaszkodzi to paracetamol może wyrządzić ogromne szkody. Ja mam całe życie anemię i to taką spowodowaną przez niedobór właśnie wit. B 12 a nie żelaza. Pozdrówka

Iwonko , jak sama napisałaś tak to już jest ze starszymi ludźmi tylko człowiek nie może sie jakoś przyzwyczaić . Mój Tata ( 91 lat ) codziennie rano oznajmia że tak źle jak dzisiaj to się nigdy nie czuł , że nie będzie wstawał i nie będzie jadł , bo on czyje że do wieczora to on już nie dociągnie . A potem koło 10ej zaczyna powolutku ożywać i powolutku snuć się po mieszkaniu i śniadanie zjada a 2 godziny potem i obiad się mieści :) Ale poranki sa zawsze jednakowo stresujące bo nigdy z mamą nie jesteśmy pewne czy czy czyje się najgorzej jak co dzień czy naprawdę najgorzej . Życzę Ci dużo wytrwałości :)