Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
filozof psycholog dietetyk amator konstruuje prawa
diety

trzeba:
- dookreślić cel - nie jakieś mgliste: "Chcę być piękna i od dzisiaj jem mało", ale skonstruować konkretny plan działania i wizualizować sobie rezultaty
- nie przesadzać - ostry reżim nie sprzyja długiemu jego utrzymaniu. zamiast tego trzeba uzbroić się w cierpliwość i wolę silną przez długofalowość, a nie możliwości odmawiania sobie jak największej ilości rzeczy
- zwracać uwagę nie tylko na ilość, ale i jakość - co z tego, że cukierek może mieć mniej kalorii niż gotowane jajko, skoro wpływa na organizm tak, że i tak nie będę piękna?;) ani szczęśliwa, bo nadmiar cukru powoduje jeszcze większy cukrowy głód i uzależnienie
- ćwiczyć - nie po to, żeby spalić określoną liczbę kalorii, ale żeby zachować równowagę metabolizmu i spalać to, co trzeba. oraz żeby to ciało było nie tylko  bez tłuszczu,  ale też zdrowe  i o ładnym kształcie:)

nie wolno:
- jeść przed komputerem, telewizorem, gazetą itp. - to przeszkadza w skupieniu się na jedzeniu i podwaja porcje
-użalać się nad sobą - kreuje się wtedy obraz grubej siebie, który zostaje w podświadomości
- jeść w nagrodę, rekompensując niepowodzenia w odchudzaniu i innych sferach życia, z nudów - warto uświadomić sobie przed każdym posiłkiem, dlaczego jemy;)
- jeść tak mało, że zaraz po śniadaniu czeka się na obiad:) - już organizm się odwdzięczy efektem jojo

co o tym myślicie, dziewczyny?