Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Święta, święta

No to jak każdy muszę trochę pojęczeć, że boję się świąt Nie wiem jak u Was, ale u mnie święta to małe wesele. Mnóstwo przystawek na stole, a co dwie godziny wjeżdża danie na gorącą, masakra. Trochę zazdroszcze ludziom u których święta to po prostu bardziej odświętny obiad. Bo u mnie to całodzienne biesiadowanie przy stole. Coś czuję, że nawet gdybym próbowała wszystkiego tylko po troszku to i tak bym przytyła Mam nadzieję, że po prostu mój zdrowy rozsądek mnie nie opuści w tych dniach. Bo kto lubi być obżarty do granic wytrzymałości? Nie ja.


W pracy raz z górki, a raz pod górkę. Jednak jest coraz lepiej, mój organizm powoli się przyzwyczaja do takiego wycisku. Po pierwszych dniach pracy bolało mnie WSZYSTKO, zaczynając od nadgarstków, kończąc na dużym paluchu u stopy. Bez tabletek przeciwbólowych nie było szans żebym zasnęła. Dzisiaj bolał mnie tylko kręgosłup, jest postęp (dla niewtajemniczonych- zaczęłam pracę w KFC ). Może nawet niedługo będę w stanie iść po pracy na siłownie, bo póki co nie ma szans Jak wracam marzę tylko o kanapie. Mam wrażenie, że ludzie zamiast szykować się święta, idą na obiad do fast-fooda, takie tłumy.

Czekam na @ żeby w końcu moja waga się ustabilizowała, bo ciągłe wahania 66-67kg powoli mnie wkurzają. Nie wiem czy to wina @, czy może moich ewentualnych błędów żywieniowych. Mam nadzieję, że jutro @ już mnie nawiedzi.

Odezwę się dopiero po świętach, bo jutro już jadę do mamy i wracam drugiego dnia świąt, bo od czwartku do pracy

Życzę Wam wszystkiego najlepszego, zdrowych świąt bez obżarstwa i oczywiście jak największych spadków wagi