Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
M*O*T*Y*W*A*C*J*A

W końcu czuję, że to jest to. Zaczęłam ćwiczyć regularnie i nie mam już problemu ,żeby ćwiczyć lub zmuszać się do tego, żeby mi się chciało ćwiczyć tj. to było na początku. Może ktoś powie, że  początki bywają trudne, ale mi się wydaje, że musiałam sama w sobie dojrzeć do tego by polubić ten wysiłek fizyczny. Teraz czuję, że ten pot , który z siebie wyciskam i ja działamy razem , mamy jeden cel! Zrzucić parę kilogramów. W końcu widać efekty na brzuchu. Jeszcze kilka dni temu pisałam, że się martwię, że brzuch "stoi" w miejscu. Ale dzisiaj jak się zmierzyłam po porannym ważeniu z radością odkryłam, że obwód na brzuchu jest troszkę mniejszy a jak siedzę wyprostowana pierwszy wałek , który zadomowił mi się zaraz pod biustem już nie jest wypukły, tylko się zapada To jest takie fajne uczucie. Spódniczki inaczej leżą i w ogóle, porwałam się na "stare" spodnie w rozmiarze 42 , ale jeszcze jest za wcześnie. Teraz 44. Jeszcze nie tak dawno było 48. Więc widać efekty.