Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zmniejszam się (1)

Tak sobie myślę, że nie wiem jak Wy, ale ja mam czasem tak, że muszę sobie usiąść i uporządkować w głowie wszystko, a wtedy zacząć działać jak należy. Obiecałam sobie pisać regularnie, po czym wylądowałam w szpitalu z tymi swoimi flaczkami i nici z regularności. A teraz wreszcie mogę wrócić na siłownię. Idę jutro. Tym razem będę ćwiczyć trzy razy w tygodniu, ale wszystkie grupy mięśniowe, a w dni wolne od siłowni rower i spepper, czyli cardio, czy jak to tam zwał.

Potrzebuję takiego pamiętnika. Za stara jestem, żeby pisać pamiętnik jak mała dziewczynka do szuflady, a już kilkukrotnie zauważyłam, że obecność tu jest motywująca, dzięki komentarzom i historiom innych dziewczyn. Klucz tkwi w regularności. To tak jak z ważeniem. Kiedy się trzymam wytycznych, to potrafię ważyć się codziennie, choć to złe chyba. Kiedy przestaję dbać o dietę, omijam jednocześnie wagę szerokim łukiem i to jeszcze gorsze.

Nie nazwę tego kolejnym razem. Nie nazwę tego w żaden sposób. Po prostu- porządkuję sprawy, żeby odzyskać fajne ciało, żeby w ciuchach wyglądać świetnie i żeby mi było ze sobą dobrze.

Najgorsze jest to, że wszystkie porady dietetyczne nie dla mnie- nie mogę za dużo błonnika, nie mogę pieczywa razowego i żadnych ziarnistych rewelacji i jeszcze wielu rzeczy, które są zbawienne dla odchudzających się, a ja ich zwyczajnie nie mogę. Większość diet nie dla mnie, bo składniki nijak dla moich flaczków być nie mogą. W internetach nic nie ma  tylko dla normalnie funkcjonujących brzuszków są diety. Dla takich dziwaków jak ja, jakieś ogólniki tylko. Eh... No to zobaczymy co moją regularnością będzie. Każdego dnia krótko, nawet jeśli nikt nie będzie do mnie zaglądał, to chce to zrobić sama dla siebie. Podobno środa jest dobrym dniem na początki. Zobaczymy jak teraz zadziała na mnie siłownia. Zazdroszczę wszystkim tym, którym się udało...Naprawdę. Ja też tak chcę. Mimo, że będę jadła te swoje białe nijak niezdrowe kajzery i obiadki na parze...Samokontrola, to słowo klucz :) No cóż...zobaczymy. Każdy kibic mile widziany.

Jem pięć posiłków, ale podjadam.

Ćwiczę, ale nieregularnie.

Wodę piję, ale za mało i zapominam.

Zdarza mi się przekąsić za dużo słodyczy- co w moim przypadku jest jak próba samobójstwa, bo bezwzględnie powinnam unikać czekolady...a ja...

Dobra...spowiedź zaliczona.

Teraz plan:

1) 5 posiłków, co trzygodzinny. ( to ogarnę)

a) bez podjadania

2) poniedziałek, środa, piątek- siłka, wtorek, czwartek, sobota rower i stepper

3) woda- minimum butelka 1.75

4) zero wymówek, zero odstępstw- raz się żyje. A nie chcę przeżyć najfajniejszych lat w tłuściutkim ciele, zamiast cieszyć się swoją zajebistością