Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
U mnie już Walentynki

Wczoraj mój Mąż później wyszedł z pracy - przyjechał dopiero o 18.00, więc miałam małą obsuwę  z obiadem. Potem problemy z opanowaniem apetytu, ale na wadze się to nie odbiło.

Dlaczego u mnie już Walentynki? Bo wczoraj dostałam prezent od Męża - niebieskiego storczyka (uwielbiam te kwiatki i kiedyś chciałabym, żeby na moich parapetach nie gościły inne kwiaty). Jest śliczny!! Nie miał go gdzie przechować do walentynek, w samochodzie by zmarzł, tak więc ja już świętuję Walentynki. Ja kupiłam dla niego czekoladki, które chcę mu podrzucić razem ze śniadaniem do teczki. O takie:

Oprócz tego ugotuję dla nas kolację i przygotuję deser - na kolację canneloni nadziewane białym serem i szynką, a na deser suflet czekoladowy. Mąż nie zna jadłospisu. Chcę też kupić jakieś winko. Powiem Wam, że może to i komercyjne święto, że trzeba mówić o miłości każdego dnia, ale z drugiej strony człowiek ma taki instynkt, że tego dnia trzeba pobyć razem, odłożyć inne obowiązki, spędzić ze sobą czas inaczej niż na co dzień. Nie mówię tu o jakiejś wielkiej celebracji tego dnia, ale miłym drobnym akcencie.

Moja waga od dwóch dni utrzymuje się na tym samym poziomie, więc chyba balast z soboty odszedł bezpowrotnie. Codziennie do dnia wczorajszego ubywało mi 0,5 kg. Dalej nie odpuszczam ćwiczeń - wczoraj w sumie 50 minut.