Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
No to mamy komplet :-)

Wczoraj powtórka z piątku. Wchodzę przed wyjściem z pracy na stronę decathlona, a tam info że w pobliskim decathlonie 2 rowery męskie. Ale wczorajszy dzień hardcore... Miśka ma zajęcia z tańca, potem prosto do fizjo i w domu jesteśmy po 18... Ale ja jak to idealna żona coś wymyślę 🙂 Po fizjo zadzwoniłam do Piotrka, żeby pakował się z Olkiem po ten rower, spotkamy się na miejscu (Misia i tak miała obiecane okularki do pływania), on ogarnie rower, a ja zabiorę dzieciaki do domu 👍 Oczywiście zgodnie z tradycją Mąż wziął ostatni rower i to jeszcze musieli mu go złożyć, bo był jeszcze w pudełku 😛 Także odświeżyliśmy naszą rowerową "flotę", bo na tych archaicznych to aż wstyd było jeździć 😛

Dzisiaj popołudniu wielkie kibicowanie. Olek codziennie mówi, że będzie z tatą oglądał gol👍 Obejrzy pewnie pierwsza połówkę, a potem kolacja i do łóżka. Ostatnio Olek robi się coraz bardziej "mamusiny"...wszystko tylko ma robić mama, a jak mnie nie ma to co chwilę dopytuje czy mama wróci. Czarno widzę mój powrót do domu po artroskopii, bo początkowo nie będę w stanie nic przy nim robić. Co najwyżej poprzytulać na kanapie. Wiem, że on z tego wyrośnie, ale robi się to uciążliwe... W piątek Miśka ma urodziny koleżanki i powiedziałam Mężowi, że ja z nią pojadę po to, żeby Piotrek go wykąpał - bez mamy. Najlepsze jest to, że wieczorne usypianie to domena taty i jest ok, ale śniadanie: "Mama zjobi", na nocnik: "Pomuś mama".... Wczoraj w tym decathlonie to tak do mnie biegł jakby mnie tydzień nie widział. Mąż jest twardy mówi, że będzie dobrze, ale ja jestem pełna obaw. Nic nie zrobimy - musimy przez to przejść.