Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jest taki punkt

w zyciu, w , ktorym juz nic czlowieka nie "rusza".Niechby najwiekszy przewal - a czlowiek - jak z kamienia! No, i z Laska Boza - utwardzam sie w doznaniach zyciowych...Dobrze, ze Bog laskawie zeslal na mnie ten stoicki (swiety?) spokoj...Mlodej nie odpowiada tutaj (juz ) nic. Zaczela od zachowania mojej corki, ktora - rzecywiscie! - daje popalic nie tylko Jej , ale (przedewszytskim!) nam - rodzicom...Najdzielniej z rodziny spisuje sie zuch Jasiek, ktory jest jak Aniol Dobroci na te cala sytuacje. I zamiast pomocy na cztery miesiace, mam juz tylko dwa dni do "wykorzystania" swojej pomocy (nie za darmo!) A potem, to juz lista skarg i zazalen ze strony Mlodej - rosla...Az , ktoregos dnia, Mloda orzekla, ze Ona chce wracac, bo nie moze juz sobie dac rady (z dziecmi, ze spaniem, z jedzeniem - tutaj mam ogromne zastrzezenia na nawyki zywieniowe Mlodej!) A tak naprawde, to mysle, ze Ona nigdy nie oderwala sie emocjonalnie od swojej "Pepowiny - Rodziny", i zle znosi rozstanie! A tu zadnych rozrywek! Ja ciagle do pracy (czego nie ukrywalam przed Jej przylotem), a jak nie w pracy, to czekanie na telefon, bo "a nuz - zadzwonia...", a jak proponujemy zwiedzanie okolic, to odzew jest taki, ze Mloda z Dziecmi w samochodzie nie bedzie nigdzie sie wybierala(to, co ja mam na ten czas z Nimi zrobic?)...E, wszytsko to o kant stolu otluc...Wciaz jestem na okresie probnym, wiec szukanie nowej Opiekunki do dzieci - bedzie nie lada "rozrywka" dla mnie w tym zestresowanym czasie! Wiem, ze ludzie maja wieksze problemy, wiec sie juz nie bede zalila na swoj los, tylko powiem "dobranoc"...Pomodle sie, i sprobuje zasnac...