Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Mial byc nowy wpis,

ale teak sie sklada, ze pani Sonia byla przez wiekszsc dnia u doktora.Nie, nie zeby sie zle czula, ot badania kontrlone.Wiec maialam caly dzien u Niej pobytu dla siebie, i nie mialam okazji sobie z Nia porozmawiac!Coz, porobilam , co mialam, a nawt -wiecej, niz powinnambyla, ale coz bylo mnie tam samej robic? Otoczona (uprzednio) sterta jedzenia, pochowalam to wszytsko (w przewazajacej ilosci, co poczuwam sobie jako wielki sukces!), i staralam sie zajc czymkolwiek...A, gdy przyszedl czas na male "co-nie-co", to zaparzylam sobie w wielkiej szklanicy haerbatke, i podzerajac to wszytsko "danonem actywnym", i malutkim mufienkiem(rodzaj babeczki , w miniaturowej formie), poczytywalam sobie Prusowa "Lalke", ktora wypozyczylam z biblioteki, i zabierajac ja w dalekie trasy autobusowe-uzupelniam(!) braki lekturowe ze szkoly sredniej!No, ale wracajac do Pani Soni, to poslala Syna do domu, by tem choc na troche umilil mi pobyt...Coz, Allen, z reguly malo rozmowny-jakos wyplynal na wyzyny w swojej -wrodzonej-niesmialosci, i pocvzal mi mowic o swojej Matce, i o tym, co przezyla w przeszlosci, wiedzac(chyba), ze interesuje mnie ten temat.Wspomnial tez , ze byl osobiscie w Oswiecimiu(wymawiajac nazwe tego miasta czyto po Polsku!). Wspominal tez o odwiedzinach Wieliczki, Zakopanego.Wnioskuje z tego , ze pojechal na jakas wycieczke, standartowy odcinek Polski poludniowej, do zwiedzenia dla turystow...No i dobrze! Niech wie troche o historii kraju, ktory ma ogromna spuscizne dziejowo-kuturowa...No, a kiedy juz w drodze powrotnej do domu(te odbywam trzema roznymi autobusami, w czasie ok 1.5 godziny, co mnie szczegolnie nie martwi, bo, jak wspomnialam, mam zawsze cos do zrobienia(w autobusie-tym bardziej!).Mijajac wielki Park Downswiev (juz blisko mojego miejsca zamieszkania), spojrzalam w jego centralna czesc, gdzie niegdys, w 2002 roku , przy wielkim oltarzu z ogromnym krzyzem, widzialam Paieza Jana Pawla Drugiego...Byl to raz ostatni, w ktorym moje oczy widzialy Go zywym...Juz wtedy, wpol lezacy na oltarzu, dawal kolejne swiadectwo swojego poslannictwa do konca! A wokol Mlodziez z calego swioata, bo to Swiatowe Dni Mlodziezy-odbywajace sie w Toronto wlasnie byly...Autobus minal ten Park, a ja wrcilam do lektury "lalki", co chwile spogladajac przez okno, czy , aby nie czas sie pakowac, by na czas wysiasc...Pzed soba milam siedzacego Indianina, tak, tego samego, ktorego wczesniejsi Ojcowie wygnani zostali do rezerwatow, by "uproscic" nowo-przybylym politykom-wladaniem bogactwami Kanady.I nagle!Wszytsko zaczelo sie mieszac w jeden obraz:Pani Sonia, Oswiecim, Papiez, Indianin, "Lalka", i ja w jakims autobusie na kanadyjskiej ziemi...zmierzajaca do domu, w ktorym pozniej serwowalam golabki, po ktorych zabralam dzieci do MC Donald'sa na ichne lody...Swiat sie skurczyl...nie ma co....