Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Cudow...ciag dalszy....

No i jak tu nie napisac o tym zdarzeniu jako o cudzie? Ocencie sami...Otoz, wychodzac po Corke do szkoly, juz rozmyslalam, jak to bedzie z ulubionym rosolkiem dla dzieci,ktory wczesniej ugotowalam.Tylko, tak jakos "wyszlo", ze brakowalo mi ulubionego przez dzieci makaronu muszelki! Innego byc nie moze, bo rosol nie bedzie smakowal! Malo juz czasu zostalo, by udac sie do sklepu, ktory polozony jest jakies dwadziescia minut(bardzo!) szybkiego marszu. Hmm, dobrze byloby sobie taki marsz urzadzic, gdyby nie jednak dodatkowe zajecia, z ktorymi jestem do "tylu!".Rozmyslajac tak, zbiegam po schodach (to chyba ostatnio-jedyna forma cwiczen!), az zchodzac do lobby widze....no wlasnie! Poukladane przez kogos produkty do "wziecia", bo ktos sprzatajac swoje szafki zauwazyl, ze owe produkty zajmuja miejsce w szafce kuchennej, a ktos inny moze zuzytkowac je na swoje potrzeby. No, i jak juz sie domyslacie, wsrod produktow do wziecia, znalazla sie paczaka (oczywiscie , nie otwartego!) makaronu muszelki!I tak oto, na moich oczach splenil sie cud, o kalibrze, ktorego nawet nie wspomne! Ze to cud, nawet nie watpie! Tylko pomyslec, ile zbieznosci w czasie i przestrzeni , by ten wlasnie makaron znalazl sie w garnku , na mojej kuchni! Dla mnie, to niewatpliwie cud, a dla Was? Byc moze, zdarzenie takiego kalibru nie zasluguje na miano cudu, ale wedlug moich wierzen, cuda, jesli male - a nie postrzegane, nawet gdyby objawily sie wielkim zasiegiem-zawsze beda tlumaczone jako "niezbadane sily natury", ktorym to nauka nie dala wlasciwej definicji,tlumaczac sie tylko kwestia czasu. No i znowu filozofia w wydaniu "podworkowym", ale coz, nie obdarzona zostalam medrca szkielkiem, a jako typowa kobieta, wiecej "odczuwam" nizli rozstrzygam, wiec juz tak ta "moja podworkowa filozofia" ciagnie sie za mna, jak cien o piatej w poludnie...Niech i tak bedzie....