Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
O świętach... lubicie?

Ja tam zawsze mam nadzieje ,ze w tym roku bedzie inaczej, ze sie nie poklocimy i jeszcze nigdy sie nie udalo. Ale teraz ja i moj starszy brat nie mieszkamy w domu, Tata pracuje w delegacjach wiec zjedziemy sie wszyscy na świeta i wiem ze bedzie fajnie ;) (a,e jade dopiero we wtorek zeby nie miec za duzo czasu w domu na klotnie i żarcie, zostaje w Krk zeby chodzic na treningi :P ) co prawda ciotka z rodzinka sie do nas wprosiła na wigilie ale przezyjemy ;) najgorsze te pytania wszystkie... Wam chetnie opowiem co u mnie ale innym w realu nie lubie opowiadac o swoim życiu. święta czy nie spędze ten czas pozytywnie, tak o postanowienie kurna świąteczne.

Moim zdaniem wszystko zależy od relacji w rodzinie.. sama akurat się bardzo cieszę na moment jak usiądę z rodziną przy stole.. i w tym samym składzie.. Powiem Ci, że bardziej martwiej sie tym, że ten skład powoli będzie ulegać zmianie..i za tym szczerze będę tęsknić. Osobiście nie lubię zrywu na zakupy.. ale też to zależy od podejścia. Nic na wariata. Cieszę się, że akurat w mojej rodzinie wszyscy ochoczo i z głową podchodzą do tematu świąt.

Mi się wydaje, że wiele zależy tu od nastawienia danych osób ;) u mnie w domu też zawsze było tak, że przedświąteczna atmosfera, to nerwowa atmosfera, ale to niestety normalne, bo jesteśmy tylko ludźmi. Każdy chce dobrze wypaść, chce przybliżyć komuś magię świąt poprzez uroczyste podanie kolacji, wypieki, piękne światełka choinkowe, bombki itd. ;) Tylko, że rodzina zawsze umiała o konkretnej porze zaprzestać tych wszystkich fochów i naprawdę czuło się tę magię. To kwestia nastawienia i więzi - tak myślę ;) Czasem też warto otworzyć innym oczy na wrażliwość na to piękno, bo być może z powodu monotonii życia je zgubili ;) Poza tym, czasem lepiej jest zawęzić grono gości, niż siedzieć nadąsanym. My spędzamy święta w tym roku tylko w 5: babcia, mama, tato, ja i siostra ;)

od października mieszkam w innym mieście niż moja rodzina, rzadko się widzimy a nawet gdy wracam to dodatkowo pracuję i nie mam czasu dla rodziny. NIGDY tak bardzo nie cieszyłam się z świąt jak w tym roku. Nie mogę się doczekać gdy usiądę z rodziną przy wigilijnym stole. Dopiero teraz doceniam nasze przedświąteczne kłótnie - Bo gdy zaczynają się święta wszystkie kłótnie cichną. Może nie mam idealnej rodziny ale jednak w święta potrafimy się połączyć. Lubię odwiedzać rodzinę w święta i duuużo się najeść bo to właśnie magia świąt. A kasy tak dużo nigdy nie wydawaliśmy i nie wydajemy na święta. Super że poruszyłaś ten temat i mimo wszystko życzę Ci radosnych świąt.

powiem Ci, że masz dużo racji w tym co mówisz; święta już od dawna kręcą się wokół ciągłego żarcia...ja się cieszę na święta dlatego, że będę mieć dużo wolnego i mimo pewnych obowiązków (wizyty u rodziny gdzie tylko wypada i trzeba) to jeszcze będę mogła spędzić czas z osobami, na których mi na prawdę zależy;)

masz rację też tak myslę i nie lubię świąt...

W moim rodzinnym domu moja mama przed wigilja wiecznie zestresowana bo ona wiecznie tylko w kuchni a nikt inny nigdy nic nie robil...i krzyk na kazdego bo to zle itp..Wiec pare godz przed kolacja wiecznie byly krzyki i stres.. Hehe ale mimo to ja lubie swieta lubie kupowac i dostawac prezety ale nie lubie skladac zyczen itp..

Ja też jestem jedynaczką i niestety od dawna moi dziadkowie z obu stron nie zyja.A rodzina taty mieszka dosyc daleko od naszego domu rodzinnego.Swieta gdy bylam dzieckiem byly calkiem mile mimo,ze w malym gronie.pozniej niestety tata pil coraz wiecej i atmosfera swiat sie skonczyla dla mnie.Teraz od kilku lat swieta spedzam z moim M na obczyznie i nie sprzatam za duzo,zakupy robimy na spokojnie aby cos dobrego ugotowac ale nic nie wyrzucic;) Milo spedzamy czas przy choince.Jedynie rodzicow brak ale niestety bilety kosmicznie drogie:(

Dlatego bardzo się cieszę, że już nie mieszkam z rodzicami i mogę ich zwyczajnie olać. Przez kilka ostatnich lat święta spędzaliśmy sami z mężem i to też nie jakoś super świątecznie. Co prawda w tym roku jedziemy do teściów, ale to zwykły zbieg terminów, święta są mimochodem ;) A czemu jestem taka cięta na święta? Ponieważ mam znacznie starsze rodzeństwo, które jak byłam mała, delikatnie mówiąc olewali ten czas. Masa śmiesznych wymówek, które nawet dziecko potrafiło wychwycić. W rezultacie nasza wigilia nie różniła się niczym od dni powszednich... Święta nigdy nie miały dla mnie wymiaru ani rodzinnego, ani tym bardziej religijnego. Dlatego tak strasznie irytuje mnie to, że teraz, gdy rodzeństwo pozakładało rodziny, to ten czas jest nagle magiczny! Trzeba się spotkać w domu rodzinnym, bo przecież są święta! I jak to ja nie mam ochoty w tym czasie żyłować się z dojazdem (brak auta, jesteśmy skazani na komunikację miejską - jaka to przyjemność w czasie świątecznym chyba każdy wie...) i brać udział w czymś, czego tak naprawdę nie znam i nigdy wcześniej nie doświadczyłam...? Wypinam się jawnie, co sobie wszyscy o mnie myślą nie trudno zgadnąć ;)

No ja w tym roku wogole tez swiat nie czuje :( z roku na rok gorzej bo wiecej rozumiemy no i anomalia pogodowe sie dzieja :/ Niemniej jednak uwielbiam klimat swiateczny z pelnego zdarzenia ;-) mam w sobie jeszcze te iskierke nadzieji ;-) A ty kochana nie zachowuj sie jak Scrooge :P choc praktycznie we wszystkim masz racje,postaraj sie przynajmniej oko na te "wady" przymknac :-)